Columns
- Home
- Columns
We gaan naar de hel
Als we de laatste Gilles de la Tourette aanval van Trump moeten geloven gaan we als Europa volledig “naar de hel”. Onze leiders zijn zwak, Europa is in verval, we geven ons continent weg aan immigranten en Trump vraagt zich af hoe lang we hier überhaupt nog levensvatbaar zijn. Nu hebben we de afgelopen eeuw veel te danken aan Uncle Sam en kunnen we de dreiging vanuit Rusland beter mét dan zonder de Amerikanen het hoofd bieden, maar even onder ons; het kan ook te gek.
Bent u een maker of een vinder?
Ongeveer vier jaar geleden brak op deze plek mijn klomp toen ik hoorde dat het GelreDome de eretegel die ze vlak daarvoor ter ere van Marco Borsato hadden onthuld verwijderde omdat de zanger in opspraak was gekomen. Ik hoorde het interview met de woordvoerster destijds live op de radio en viel van mijn stoel toen zij op de vraag wat ze zouden doen als Borsato zou worden vrijgesproken antwoordde: “Oh joh, daar hebben we eigenlijk nog helemaal niet over nagedacht.”
We verliezen onze trots
Een van mijn betere vrienden is docent op een hogeschool. We aten een broodje. Nou ja, ik at (het zal eens niet), hij sprak. Hij vertelde dat ie soms schrok van het niveau van de gemiddelde hbo-student. Dat holde achteruit. Jongeren van 22 jaar waarmee je eigenlijk geen normaal gesprek meer kon voeren. Elkaar aankijken was al een hele opgave omdat hun ogen constant afgleden naar de push meldingen op hun mobiele telefoon, verdiepende vragen leidden tot gestotter en een onaangekondigde stelling veroorzaakte paniekaanvallen. “Mag ik even op ChatGPT?” Eh nee, sorry. De fantasie is weg en gesprekken worden saai.
Laat die noodsituatie maar komen
Ik begrijp dat ze in bepaalde kringen de oproep bij het Sinterklaasjournaal om een noodpakket in te slaan als gecodeerde boodschap zien voor ‘het grotere plan’. Welk plan dat is weet niemand, maar er is blijkbaar een plan om ons te controleren. Tja, je moet wat als wappie nu corona onder controle lijkt. Volgzaam als we hier zijn hebben wij ons eigen pakketje al klaar liggen. De overheid adviseert zaklamp, radio, EHBO-set en blikvoer.
De tussenfase is de mooiste tijd
Het heeft dus een naam: we zitten in een ‘tussenfase’. Jetten en Bontenbal hebben drie weken de tijd om een basis te leggen voor een nieuwe regering. Dat lijkt me ruim. Het is niet zo dat ze de kerstdagen moeten plannen met beide families toch?
Uitsluiten doe je maar thuis
Eerlijk is eerlijk, ze speelt het wel goed onze Yesilgöz. Onvermurwbaar is ze. Niet te versieren. Net zo’n onneembare vesting als het Louvre en net zo standvastig als Tino Martin in de Gall & Gall. Precies zoals ze eerder was over samenwerking met de PVV trouwens. Toen zei ze dat regeren met die partij voor de VVD “niet mogelijk” was vanwege uitspraken van Wilders. Niet veel later lag ze lepeltje-lepeltje met Geert in Schoof 1.
Wat denk je zelf?
“Jij nog koffie Dick?” roept Loes vanuit de keuken. Geen reactie. “Dick, hoor je me?” vraagt ze nog een keer. Dick kijkt onbewogen naar de tuin. “Denk je dat het al tijd is om de vetbollen op te hangen?” murmelt ie. “Ik vroeg je wat lieverd” antwoordt Loes. “Eh nee dank je, ik heb er al vijf op.” zegt Dick. “Ah, je verstond me dus wel.” Stilte. “Dick? Dick!” Niks.
De wil van het volk
Volgens de laatste peilingen vindt 54,7 procent van Nederland dat we peilingen moeten afschaffen. Maar dan hebben peilingbureau’s niets meer te doen dus beroepen zij zich op een foutmarge van 5 procent. Opgelost! Eigenlijk had ik besloten om deze verkiezingen niet wéér te beginnen over mijn stokpaardje; het afschaffen van de peilingen. Dat roep ik al sinds ik columns schrijf dus ik had de afgelopen vijftien jaar zeventien keer de kans. Zoveel verkiezingen waren er voor Tweede Kamer, Provinciale Staten en Europees Parlement.
Veldhuis & Kemper
Kunnen het niet laten
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!