Columns

Hoeveel leiders heeft Hezbollah eigenlijk? Of Hamas? Je zou zeggen dat Israël ze zo onderhand allemaal wel heeft gehad. Maar elke dag wordt er weer een ander ziekenhuis of school met kinderen weggevaagd omdat er in de kelder een belangrijke leider zit. Weer een. Terwijl het kenmerk van een leider toch meestal is dat hij in z’n eentje is. Oké, in Nederland hebben we er vier die de premier aansturen, maar dat is een uitzondering. Of zijn de leiders in Libanon en Palestina gewoon heel modern en werken ze allemaal parttime? “Heb jij tijd om morgen die ontploffing aan te sturen op de markt van Tel Aviv?” “Nee sorry Bro, dan heb ik Papadag.”

De grote vraag is natuurlijk, wat gaan we nu met al die veeprikkers doen? Aangezien het instrument dat 5.000 volt per impuls afgeeft volgens BBB neerkomt op een stroomstootje van een batterij, stel ik voor dat we het gebruiken om kamerleden met een eigen mening zo snel mogelijk weer in het gareel te krijgen. Dit is toch geen werken zo? Minister Wiersma moet zich voelen zoals ik me thuis jarenlang voelde als het om de gezinsvakantie ging. Hoe harder ik riep dat we “Dit jaar gewoon naar de Dordogne gaan!”, des te zekerder eindigde ik op het strand van Curaçao. 

Het zijn zware tijden voor de boeren. Eerst dat hele gedoe over stikstof en nu weer overal ontploffende piepers. Te vroeg? Noem het oversprong gedrag. Alles om de boel een beetje luchtig te houden. Als een kind dat gekke bekken gaat trekken als z’n ouders weer eens ruzie hebben. Een ding moeten we het nieuwe kabinet nageven, ze doen er alles aan om de Btw-verhoging op sport, cultuur, musea, boeken en dagbladen zo dragelijk mogelijk te maken. Een kaartje voor het theater is ook helemaal niet meer nodig als je dagelijks een nieuw dramastuk van de Haagsche Comedie uitgevoerd krijgt. 

Eerlijk is eerlijk, het nieuwe kabinet gaat voortvarend van start. Dat is even wennen zeg! Voor de Tweede Kamer vooral. Wat is dit nu? Gaat Minister Faber het voorgenomen beleid ook echt uitvoeren? Beslist ze zomaar dat er een asielcrisis is en zet ze delen uit de vreemdelingenwet buiten werking? En dat allemaal zonder extra overleg met het parlement? Zonder nachtenlange debatten waarin moties van wantrouwen als proppen papier door de klas vliegen, geheugenverliezen over elkaar struikelen en schorsingen langer duren dan de spreekbeurten zelf? 

Ik had afgelopen maand absoluut geen tijd voor commentaar op van alles, ik was veel te druk met B&B Vol Liefde. Kijken, terugkijken, bespreken met vrienden, fragmenten uitwisselen en favoriete deelnemers benoemen; het is een dagtaak.

Ik kan me geen voorstelling maken van hoe het leven er zonder u uit gaat zien, maar ik ga het toch proberen. Vakantie! Het is maar voor een paar weekjes hoor. En zoals de Britten zeggen “Absence make the heart grow fonder.” Als de vanzelfsprekendheid van ons wekelijkse treffen er even af is, waarderen we elkaar daarna misschien des te meer. Bovendien moet ik als uw venster-op-de-wereld, die wereld natuurlijk wel een beetje kennen. Dus pak ik mijn knapzak, richt mijn blik op de onbekende horizon en reis in één ruk naar… Zuid-Frankrijk.

Ik zit nog een beetje te wachten op de ontknoping. Dat er spontaan een filmpje begint als ik mijn computer opstart bijvoorbeeld. Joe Biden brengt een bezoek aan het hoofdkantoor van Microsoft. Hij moet even naar het toilet. Bill Gates roept “Om de hoek!” Volgende shot: Joe Biden heeft zijn ogen dicht. Slaapt ie? Nee, hij leunt met z’n hoofd tegen de muur en we horen het rustgevende gekletter van een urinestraal. Joe slaakt een zucht van verlichting. Shot van achter: we zien Joe tegen een wirwar van kabels en electriciteitsdraden plassen. Op de gang zien we een deur met het bordje ‘Men’s Room’. De camera zoomt uit. Rechts ernaast is een deur met het bordje ‘Control Room’. Langzaam verschijnt in beeld: Even Apeldoorn bellen.

Een middelbare man kijkt me indringend aan. Net iets te bruin, net iets te zwaar. Hij vertelt me dat ie een hartinfarct heeft gehad maar door het adequate handelen van zijn vrouw nog net op tijd in het ziekenhuis was. Ik moet van hem de spoedcursus van de Hartstichting doen zodat ik in vijf minuten een hartinfarct, -aanval of hersenbloeding leer herkennen en weet wanneer ik 112 moet bellen. Hij is me net iets te vrolijk voor z’n boodschap en ik word er een beetje ongemakkelijk van. Misschien heeft het ermee te maken dat ik zelf die man ben.