NU IN DE THEATERS
Geloof ons
nou maar
Op veler verzoek hebben we de liedjes van de huidige voorstelling ‘Geloof ons nou maar’ ook op fysieke CD gezet. Op deze ‘EP’ staan de liedjes dus in studio geproduceerde versies met o.a. Carel Kraayenhof, strijkers, drums en complete arrangementen. Maar ook de versies zoals we ze in het theater spelen staan erop. Dit zijn live-opnamen.
De CD is vanaf nu te bestellen in onze webshop
Wil je alvast een indruk krijgen click dan op deze compilatie
Onze cabaretvoorstelling Geloof ons nou maar is genomineerd voor de Poelifinario in de categorie Engagement. De Poelifinario is de prijs voor het meest indrukwekkende programma van afgelopen seizoen, uitgereikt door de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD). We zijn er heel blij mee! Dank aan iedereen die aan dit programma heeft meegewerkt, met speciale dank aan onze regisseur Geert Lageveen.
Dat de cabaretiers meer dan ooit zichzelf zijn, maakt deze voorstelling tot een van hun beste van de afgelopen vijftien jaar. Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★
Veldhuis & Kemper is Remco Veldhuis en Richard Kemper. Ooit afkomstig uit de tv- en reclamewereld ontdekten ze als duo het theater om die niet meer te verlaten.
In 1997 worden Remco en Richard aan elkaar voorgesteld door een wederzijdse vriend die het afzonderlijke gezeur van beiden "om eens een cabaretvoorstelling te maken" dan meer dan zat is. Na talloze kroegsessies schrapen Remco en Richard in 1999 hun moed bij elkaar en boeken de kleine zaal van het Concertgebouw in Haarlem. Zes weken later geven ze voor vrienden en bekenden hun eerste voorstelling. Cabaretkenner, Jan J. Pieterse, spoort het duo aan om zich in te schrijven voor een festival en in datzelfde jaar wordt Veldhuis & Kemper 2e op Cameretten, na Marc-Marie Huijbregts. Vanaf dat moment is het Veldhuis & Kemper serieus om een toekomst in het theater op te bouwen.
Behendige entertainers, die ook in enkele rechtstreekse confrontaties met het publiek laten ze zien dat ze hun metier met groot gemak beheersen NRC Handelsblad
Je zal maar rechter zijn in dit land… Dat je in één week moet bepalen of de ene karikatuur 20 jaar jonger mag zijn dan ie is en de andere karikatuur wel of niet een nep kindervriend mag begeleiden!? Koekoek. Dát er hier een rechter zich over deze heeft moeten buigen is natuurlijk om je pepernoten uit je broek te lachen, maar nu ie in dat laatste geval heeft geoordeeld (door niet te oordelen) zijn we terug bij af. Met marsepein in het hart hoorde ik de uitspraak aan. Buiten wat procedureel geneuzel zei hij namelijk dat óf ZP vóóraf racistisch genoemd kan worden samenhangt met de intenties van de organisatie. Maar dat is nou net het hele punt!?
Bent u zich ook zo kapot geschrokken afgelopen woensdag!? En dan heb ik het niet over dat de terugkeer van Jensen op TV de avond ervoor toch géén nachtmerrie bleek te zijn. En ook niet over alle PSV fans die woensdag wakker werden en voor een paar hoopvolle seconden dachten dat de uitslag van de wedstrijd tegen RKC een hele vroege 1 aprilgrap was… Noch doel ik op Alexander Pechtold, die die ochtend van roddellapje Jan Uriot moest horen dat die paar hitsige keren dat ie met z’n kleine kamerlid in de buurt van die aanlokkelijke (part)eileiders van lokale D66 fractievoorligger Anne Lok was geweest toch echt tot een baby lijkt te gaan leiden...
We houden van knullig. De winnaar, de gladde waarbij alles lukt, daar hebben we het niet op. We hebben een zwak voor de onhandige, de rommelaar. Voor de clown die struikelt, de verliefde ziel die geen “Ik hou van je” durft te zeggen of de superheld met vliegangst. Van Bridget Jones tot Mr. Bean, van Laurel tot Hardy. Mensen die mislukken troosten ons in ons weten dat we zelf verre van perfect zijn. Tot zover is dat mooi.
Ook dit keer is het ze weer gelukt: ijzersterkte humor, herkenbare dialogen en kleine muzikale afwisseling met teksten die de dialogen nog meer gevoel geven. Het gevoel van verwantschap en troost. Theaterjournaal
