En toen was het opeens 30 graden en had iedereen het over de ‘Indian Summer’. Ik zag op Instagram een onbedaarlijk grappig plaatje van Willem-Alexander die de troonrede vanuit de Grote Kerk in een mouwloos hemd, korte broek en op slippers voorlas. Maxima lag ernaast in een knalrood Baywatch badpak. Mijn dag kon niet meer stuk. Ik miste alleen nog Ferd Grapperhaus in zwembroek met opblaasvleugeltjes om afstand te houden van de andere partycrashers. ‘Indian Summer’ heette vroeger overigens ‘oudewijvenzomer’ maar dat begrip is kansloos sinds de onstuitbare opkomst van engels-amerikaanse begrippen in onze taal. Mij valt dat nog op, maar voor mijn puberzoon is het totaal geen ‘issue’. Zo moet ik in de badkamer even mijn ‘ass moven’, vindt ie eigenlijk alles ‘bullshit’ en moet ik hem als ik iets vraag niet zo ‘bashen’. En dan ben ik pas bij de B.
We waren woensdag te gast bij Op1 om te vertellen over onze theatertour. Het is in deze tijd namelijk nieuws dat er bezoekers zijn die “met gevaar voor eigen leven” naar het theater gaan. Zonder chirurgische kleding, zonder mondkapje en zonder vaccin. Geen wonder dat onze theatertour ‘Zonder Meer’ heet. Of moet ik zeggen Coronatour? Want hoewel de tour er niet minder om is, is het aantal bezoekers dat natuurlijk wel. Door de strikte Coronamaatregelen moeten die op 1,5 meter afstand van elkaar zitten wat in het gemiddelde theater bij een uitverkochte voorstelling alsnog de aanblik van een gatenkaas met grootheidswaanzin oplevert. Vanaf het podium is het in alle eerlijkheid soms een beetje een triest gezicht en ik moet steeds denken aan elke keer dat ik vol goede moed weer mijn verjaardag vier: altijd te weinig mensen in een te grote ruimte.
Getrouwde mensen zijn gelukkiger, leiden een rustiger leven en hebben stabielere carrières. Nou, vraag dat nog maar eens aan Ferd Grapperhaus! Oooo…. was de lieverd nou maar gewoon meteen op huwelijksreis gegaan, zoals alle normale mensen. Maar ja, waarheen? Vind nog maar eens een bestemming die niet code rood, oranje of blauw met witte stippen is. Bloemendaal leek veilig, maar na het ranzige, perverse en kinky huwelijksfeest van Ferd en Liesbeth is dat natuurlijk levensgevaarlijk oorlogsgebied geworden. Als je het nieuws mag geloven kon je beter te gast zijn op een sexmarathon in een illegale dark room voor homo’s met hiv dan dat je per ongeluk één keer met je bakfiets langs het stadshuis van Bloemendaal reed.
Tot een paar maanden geleden dacht ik bij ‘De Tweede Golf’ nog gewoon aan een vrouwelijk orgasme. U weet wel, uit de tijd dat seks nog langer duurde dan het weerbericht. U herinnert zich vast nog – dat hoop ik – dat zo’n tweede ronde ooit volstrekt vanzelfsprekend was. En in het weekend een derde. U denkt natuurlijk, ja ja Kemper, allemaal stoerdoenerij. Klopt! Eerlijk gezegd is mijn vrouw al vrij snel alles wat in bed langer dan een rondje van Verstappen op Zandvoort duurde een marathon gaan noemen. En dat kwam vooral door mij want zoals bij alle mannen boven de veertig zijn mijn woorden groter dan… Goed, dit terzijde.
ZONDER MEER
Veldhuis & Kemper staan te trappelen om weer te mogen doen wat ze het allerleukst vinden; optreden! (En na maanden thuiszitten, vinden hun vrouwen dat inmiddels ook een heel goed idee).
De theaterdeuren kunnen links en rechts maar voorzichtig open en daarom laten de mannen dat grootse en meeslepende cabaretprogramma dat ze in hun hoofd hadden nog even rusten en komen ze met wat ze zelf noemen een ‘tussenprogramma’: Veldhuis & Kemper, Zonder Meer. En dat is precies wat het is. Een intiem programma waarbij het accent ligt op hun mooiste, liefste én leukste liedjes uit hun inmiddels eindeloze oeuvre.
Veldhuis en Kemper Zonder Meer is een heerlijk dik uur Remco en Richard en een vleugel, met verhalen en liedjes is hun puurste vorm. Luchtig, indringend én komisch voor het maximaal aantal toeschouwers dat is toegestaan. Uiteraard op 1,5 meter afstand maar misschien wel dichterbij dan ooit. Geen opsmuk, weinig toeters, nauwelijks bellen, maar zonder meer Veldhuis & Kemper!
ZONDER MEER
Veldhuis & Kemper staan te trappelen om weer te mogen doen wat ze het allerleukst vinden; optreden! (En na maanden thuiszitten, vinden hun vrouwen dat inmiddels ook een heel goed idee).
De theaterdeuren kunnen links en rechts maar voorzichtig open en daarom laten de mannen dat grootse en meeslepende cabaretprogramma dat ze in hun hoofd hadden nog even rusten en komen ze met wat ze zelf noemen een ‘tussenprogramma’: Veldhuis & Kemper, Zonder Meer. En dat is precies wat het is. Een intiem programma waarbij het accent ligt op hun mooiste, liefste én leukste liedjes uit hun inmiddels eindeloze oeuvre.
Veldhuis en Kemper Zonder Meer is een heerlijk dik uur Remco en Richard en een vleugel, met verhalen en liedjes is hun puurste vorm. Luchtig, indringend én komisch voor het maximaal aantal toeschouwers dat is toegestaan. Uiteraard op 1,5 meter afstand maar misschien wel dichterbij dan ooit. Geen opsmuk, weinig toeters, nauwelijks bellen, maar zonder meer Veldhuis & Kemper!
Of de Gladiolen
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Lang verhaal kort
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Geloof ons nou maar
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★
