Het schijnt dat technisch directeur bij Ajax Sven Mislintat in zijn laatste uren nog heeft gezorgd voor een spectaculaire transfer. Hij had nog een potje over en wist na de half gespeelde wedstrijd van vorige week meteen wat hij ermee ging doen. Dit keer een iets andere aanpak. Geen buitenlandse aankopen, geen onderlinge een-tweetjes of drie-vier-drietjes met bevriende zaakwaarnemers. Gewoon een hele slimme ‘package deal’. Noem het groot inkopen.
Er was eens, in een land hier heel dichtbij, een prinsjesdag. Het was een beetje rare naam, want er waren helemaal geen prinsjes. Er waren alleen prinsesjes. Nou ja, er liep nog een verdwaalde oom in de rondte, maar die was inmiddels al behoorlijk op leeftijd. Als je ooit nog rooie oortjes hebt gekregen van Viola Holt in de Playboy ben je al een tijdje geen ‘prinsje’ meer.
Eindelijk weten we waar de beruchte jaren zeventig sleutelfeestjes zijn gebleven. In Den Haag! Alsof iedereen afgelopen weken z’n sleutel in een hoge hoed heeft gegooid en wel hoorde bij wie hij of zij zou slapen de komende vier jaar. Caroline van der Plas heeft met beide handjes in ieder geval gulzig in de tombola gegraaid. Kom maar bij BBB Vol Liefde! Mona van het CDA mag de hoge hakken van Caroline zijn. Ze waren afgelopen weken als nieuwe ‘BFF’s’ overal te zien. Zelden twee mensen zo weinig met elkaar zien hebben. Zelfs Hans & Petri ‘Helemaal niet blij’ uit die andere B&B Vol Liefde hadden meer chemie.
“Het is toch niet normaal meer hè?” zegt een man van een jaar of zestig in de sportschool. Hij heeft het tegen mij. Hoe weet deze meneer wat ik vanmorgen dacht toen ik op de weegschaal stond? De man is flink beplakt met plaatjes die er nooit meer afgaan. Hij is er vast lang geleden mee begonnen want de kaars op zijn arm voor zijn overleden moeder is inmiddels uitgelopen tot een gigantische druiper. Of doelt hij op het feit dat het buiten 30 graden is en wij in plaats van te rennen langs groene weiden en weelderige bomen, hier als een stelletje hamsters langs dezelfde metalen apparaten schuifelen op stampende muziek met een gierende airco in onze nek?
Afgelopen week kwam filosoof Lammert Kamphuis met een nieuw boek ‘Verslaafd aan ons eigen gelijk’. Ik dacht meteen, dat is iets voor mijn vrouw! Zoals bij veel mensen lijkt gelijk krijgen ook hier een primaire levensbehoefte. Naast eten, slapen en Zalando uiteraard. Nou heeft iedereen het recht om standvastig te zijn, maar als het om gelijk krijgen gaat kan de temperatuur hier soms behoorlijk oplopen. Vorige week hoorde ik me zelfs roepen: “Ja schat, ik kan het wel met je eens zijn, maar dan zouden we allebei ongelijk hebben!” Verdroei, ik had nog wel beloofd op deze plek wat minder open over onze thuissituatie te zijn. Weer mislukt. Nou ja, ik had toch al wat afstand genomen en kuste haar voor de zekerheid al niet meer op de mond om gedoe te voorkomen.
Vorige week verwonderde ik me hier nog dat Pieter Omtzigt zo lang aan het twijfelen was over zijn politieke toekomst. De inkt was nog niet droog en opeens was daar Nieuw Sociaal Contract. Nou wil ik niet overmoedig worden, maar als ik deze week nou schrijf dat het wel erg lang duurt voordat de Staatsloterij op mijn lot valt, zou het dan…
Als u dit leest, rij ik ergens in Schotland langs een diepe klif of door een prachtig hooggebergte. Althans dat hoop ik, want ze rijden in Schotland links en ik ben geen geweldige chauffeur. Daarom heb ik dat in Nederland alvast geoefend. Was niet zo’n goed idee. Ik rij in Schotland met een groepje oudere mannen met krakende auto’s, maar dat kan ook andersom zijn. Ikzelf heb een oude MGB en dat is een vloek en een zegen.
Vrijdagavond speelden we de laatste show van onze voorstelling ‘Hou Dat Vast’. Die moesten we na 210 shows door het hele land loslaten. Dag vertrouwde grappen, liedjes, decor, rituelen. “Afscheid nemen bestaat niet” zong Borsato jaren geleden en Nederland was verliefd op hem. Als hij toen had geweten hoe makkelijk we hem een paar jaar later weer zouden laten vallen, had ie er waarschijnlijk achteraan gedacht “Maar wel van jullie, Toedeledoki!”.
Nieuw programma
Vanaf 2024 gaan we weer werken aan een nieuw programma! We weten nog niet wat het wordt, met wie of waarover het zal gaan. Alleen dat we er allebei zijn staat vast. Heerlijk als alles nog open ligt!
Vanaf april t/m juni 2024 spelen we in een beperkt aantal zalen werkvoorstellingen waarbij we onze eerste spinsels de wereld in zullen werpen!
HOU DAT VAST
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
Of de Gladiolen
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Lang verhaal kort
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Geloof ons nou maar
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★
