Ik denk de hele tijd stiekem dat Rutte komende woensdag zijn persconferentie opent met: “Goedenmiddag allemaal, ik heb vandaag maar één belangrijke boodschap: 1 April!” Ik denk dat ik er weken om zou lachen. U vindt dat misschien ongepast, maar als je bedenkt dat lachen het ventiel is van ons verdriet valt het wel mee. Al begint de lol begint er behoorlijk vanaf te raken. De eerste week vonden we het allemaal nog “echt heel erg” maar hadden we toch een soort ijsvrij-gevoel. Die romantiek is er bij de meesten wel af. Ik denk dat het over 9 maanden nog spannend wordt welke golf het gaat winnen: baby’s of echtscheidingen? Ik denk de laatste.
Ik ken stellen die al 20 jaar anderhalve meter afstand houden. Voor hen verandert er niet zo veel. Eindelijk plukken ze vruchten van hun slechte huwelijk. Ik maak me meer zorgen over die andere groep. De mensen die elkaar over een paar maanden tot op het bot toe geïrriteerd met een middelvinger staan uit te zwaaien omdat ze elkaar spuugzat zijn. Reken maar dat heel wat relaties deze dagen op de proef worden gesteld. Wie is er in deze tijd nog gewend om 24/7 op elkaars lip te zitten? Zonder bevriende stelletjes die komen borrelen en aan wiens ingedutte relaties je je nog een beetje kan optrekken. Dat jij toegeeft “Wij zouden elkaar soms wel willen wurgen” en zij dan antwoorden “Oh, dat vinden wij al teveel moeite.” De andere stelletjes komen niet meer, we moeten het nu echt met z’n tweeën doen. En met de kinderen natuurlijk. Maar joh, wat merk je daar nou van? Een paar van die kleine drommeltjes die de hele dag zeuren, zuchten, rommel maken, kibbelen, zich vervelen, zeiken en alles stuk maken inclusief je oudergevoelens!!!
Ik vind dat Rutte het fantastisch doet. Nuchterheid troef. Met precies het tegenovergestelde effect natuurlijk. Want als iemand heel hard begint te roepen “ER IS GEEN REDEN VOOR PANIEK!” dan is dat hetzelfde als vragen “Denk niet aan rood”. Er is alle reden voor paniek, al probeerden we dat met z’n allen eerst nog een beetje onhandig weg te lachen. De vraag is wat de beste manier is om deze crisis het hoofd te bieden. Ik grijp naar alle mentale steun die ik kan vinden om een beetje kalm te blijven.
Ik merk dat ik een moet een beetje oppassen wat ik hier schrijf. Als ik iets zeg over Thierry komen er brieven bij deze krant binnen over deze ‘linkse terreurjournalist’ en toen ik vorige week het krijgen van bloemen in mijn Ergenissen Top 10 opnam, kreeg ik dezelfde dag nog een forse vingerwijzing van een tuinder uit mijn geboortdorp Heemskerk. Hoe ik het in mijn bloembol durfde te halen om “de economische basis van het Heemskerkerduin zo onderuit te vegen?” Inmiddels hebben we ons dispuut op Facebook bijgelegd en afgesproken dat we in september een biertje drinken op de Heemskerkse feestweek. Ja, ik kom wel aan mijn vrienden. Ik hecht me nu eenmaal nogal snel.
Toen ik de laatste keer met pech langs de snelweg stond heb ik een afscheidsreceptie voor de wegenwacht georganiseerd en ik werd natuurlijk meteen kneiterverliefd op onze relatietherapeute. Vermoeiend soms. Maar vaker heel leuk. Zo kreeg ik twee jaar geleden door een stukje in deze krant ook een nieuwe vriendin, inmiddels 94 jaar. Ik had iets onaardigs geschreven over oudere mensen. Dat ze altijd chagerijnig kijken in het verkeer, dat mannen en vrouwen uiteindelijk allemaal op elkaar gaan lijken en meer van dat soort onzin. Deze mevrouw kroop in de pen, zette me op mijn nummer en liet niet meer los. Ik beloofde langs te gaan, vergat dat, waarna ze nog bozer werd en toen ik eenmaal aanbelde… ontdooiden we allebei en hadden we een geweldige middag. En niet de laatste. Hoe dan ook, speciaal voor mijn nieuwe vriendin kom ik hier dus publiekelijk terug op mijn beledigende schreden over oudere mensen. Dat komt door de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Vier belangrijke kandidaten zijn Bernie Sanders (78), Joe Biden (77), Mike Bloomberg (76) en Donald Trump (73). Kijk even naar die leeftijden! Ik verwacht dat de campagneperiode dit keer extra lang zal duren, alleen al vanwege de plaspauzes! Dit zijn mannen voor wie de kaarsen op de verjaardagstaart meer geld kosten dan de taart zelf. Wiens bewegingen meer lawaai maken dan hun woorden. Die makkelijker zonder sex dan zonder bril kunnen!
Voor de goede orde: ik vind het geweldig dat
deze mensen zich liever wijden aan hun land dan aan Nordic Walken of de
kleinkinderen. Wat een energie en wat gaaf dat oudere mensen niet worden afgeserveerd. Niets ten nadele van de ouderen, maar waar zijn de échte jonkies?!
De mensen van na 1970? Hoe lang willen wij nog warmlopen? Of zijn we te moe van
al die papadagen, barista-cursussen en sessies bij onze coach? Mozart maakte
zijn beste werk voor zijn 40-ste, de meeste hoogleraren wiskunde zijn benoemd
voor hun 30-ste en Mark Zuckerburg was 20 toen ie Facebook begon. Laten wij
onze toekomst echt over aan mensen die de hunne vooral achter zich hebben? Is
dat slim, bescheiden of gewoon een beetje lui? Nou ja, als ik Amerikaan was,
had ik me natuurlijk allang verkiesbaar gesteld. En was ik met mijn 49 jaar een
puppie. Uiteraard was ik binnen de kortste keren bevriend met Oprah. En Melania
mocht nog even bij ons blijven wonen. Ik hecht nu eenmaal nogal snel. Maar ja, dat
kan allemaal niet, want ik heb al een vriendin. Van 94. We gaan binnenkort
kitesurfen. Haar idee.
Richard Kemper
TRY OUTS NIEUWE PROGRAMMA
Je snapt, de ingeslagen weg smaakt naar meer. Hoe dit zal uitpakken dat weten de mannen Veldhuis & Kemper nog niet precies. Persoonlijker, confronterender, grappiger, harder of zachter? Of van alles misschien een beetje?
TRY OUTS NIEUWE PROGRAMMA
Je snapt, de ingeslagen weg smaakt naar meer. Hoe dit zal uitpakken dat weten de mannen Veldhuis & Kemper nog niet precies. Persoonlijker, confronterender, grappiger, harder of zachter? Of van alles misschien een beetje?
Of de Gladiolen
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Lang verhaal kort
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Geloof ons nou maar
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★
