Mijn jongste zoon kwam naar beneden en vroeg aan zijn moeder “Goedemorgen sperma-emmer, hebben we nog wat lekkers in de koelkast?” Ik heb natuurlijk meteen ingegrepen. “Hé, hé, dat soort ordinaire woorden gebruiken we hier niet! Het is ìjskast!” Is ie nou helemaal gek geworden? Ik heb hem meteen nog maar eens heel duidelijk gemaakt dat wij hier thuis niet meedoen aan die vrouwonvriendelijke onzin en dat elke vorm van seksisme hier ab-so-luut niet getolereerd wordt. “Mannen of hoeren, alle mensen zijn gelijk!”
Wat waren we blij met het nieuws over Frank Masmeijer! Eindelijk een goede reden om ons even niet druk te hoeven maken over het klimaat dat ons onverbiddelijk uit de corrigerende onderbroek laat zweten, de vervelende oorlog in Oekraïne die steeds met storende beelden dat vrolijke gevoel dat de winnaar van de Tour uit een Nederlandse ploeg komt verpest of op handen zijnde pandemieën, voedseltekorten, vluchtelingenstromen en goedmaak huwelijken tussen BN-ers. Er was namelijk iets veel belangrijkers aan de hand: de presentator van Dinges kwam vrij!
Vraagt u zich ook zo vaak af hoe iets is afgelopen? Eerst is er paniek. Door een of andere ontwikkeling. Wereldnieuws. Iets wat nog nooit is vertoond. Niemand had het verwacht. Maar het is toch gebeurd. Niemand weet ook wat de consequenties zijn. Of durft zich aan een voorspelling te wagen. Maar een ding is zeker, vanaf nu zal het nooit meer hetzelfde zijn. Ik hou m’n hart vast. En dat van mijn lief. En vervolgens hoor ik er nooit meer wat over. Totdat ze zegt, laat maar weer los hoor, de was moet eruit.
Het is de week van de oudjes. Afgelopen woensdag was ik bij een van mijn grote muziekhelden in Ziggo Dome: Tom Jones! 82 Jaar en dezelfde pretogen en uitdagende blik als al die jaren ervoor. In alle eerlijkheid zag ik ook een iets oudere man die af en toe een beetje onhandig wat dansmoves maakte. Je weet wel, op dezelfde plaats blijven staan en dan met je armen een paar rondjes voor je borst draaien. Ondertussen stoer kijken, je lippen tuiten, je hoofd licht meebewegen en dat dan dansen noemen. Een beetje zoals de accountantsvaders op het Groep 8 eindfeest.
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★