De paniek is compleet. De Delta variant grijpt sneller om zich heen dan een geslachtsziekte in Phuket, ons olympisch team dunt sneller uit dan het haar van Ivo Niehe, niet gevaccineerden worden angstiger gemeden dan Pieter Omzigt op een CDA congres, jongeren gedragen zich nonchalanter dan de FvD-fractie op een personeelsfeestje, Ernst Kuipers spreekt dreigender dan Louis van Gaal in een voetbalkleedkamer bij de F-jes en Ab Osterhaus zit vaker aan een talkshowtafel dan Humerto om te vertellen dat we het in Nederland ontzettend stom doen en we een voorbeeld moeten nemen aan zijn geliefde Duitsland.
Dat zou allemaal nog niet zo erg zijn als we lekker weer een tijdje onder de lock down deken konden kruipen. Gewoon Netflix aantrappen en onze winkelkarretjes volsmijten met toiletpapier en geurkaarsen om deze sociale hongerzomer al te overbruggen. Maar die vlieger gaat niet op. We willen met vakantie. Nee, we moeten met vakantie! Bij de piramide van Maslow konden we afgelopen jaren bij eerste levensbehoeften van onze kinderen al ‘wifi’ bijschrijven. En in de donkere momenten dat wij thuis onafgebroken op elkaars lip zaten heb ik er voor mijn vrouw stiekem ook ‘gelijk krijgen’ bij gezet. Maar nu voeg ik er voor ons allemaal dus ook ‘vakantie’ aan toe. Want als ik de noodkreten om me heen hoor, is het een gotspe dat we het nog langer uithouden in een land waar altijd eten, warmte en gezelligheid is. Weg hier! En nu begint te ellende.
Want aangezien Nederland inmiddels roder kleurt dan Imca Marina die net naar de kapper is geweest moeten we testen. En daar snapt werkelijk niemand meer iets van. Afhankelijk van het land waar je naartoe gaat is het belangrijk of je een of twee prikken hebt gehad en hoe lang dat geleden was. Daarvoor zijn er vaccinatiebewijzen, coronapaspoorten, QR codes en gele boekjes. Maar voor veel landen maken al die dingen niks uit en moet je je sowieso laten testen. Er zijn PCR-testen, sneltesten, antigeen testen, zelftesten. Afhankelijk van je test, je bestemming, je leeftijd en de kleur van je sokken van die dag moet je jezelf 72, 48 of 24 uur voor vertek laten testen. Of moest de uitslag van die test nu niet ouder zijn dan 72, 48 of 24 uur?
Ik ken mensen die hun puber drie keer in een week moeten laten testen. Een keer 48 uur vooraf omdat ze die testuitslag nodig hebben om weg te komen. Een keer iets minder dan een etmaal voor de tijd van aankomst omdat ze als ze aankomen een uitslag nodig hebben die niet ouder is dan 24 uur is en een keer na vijf dagen op plaats van bestemming. Sommige vakantielanden kom je moeilijker in dan de EBI in Vught uit. De doorzetters deze zomer zijn niet de vechtende horeca-ondernemers, niet de IC-verpleegkundigen, niet de virologen en zeker niet de voor anderhalve-man-en-een-paardekop-spelende-theatermakers, nee het zijn de vakantiegangers!
Gelukkig zijn er al testbedrijven die adverteren met ‘slimme, preventieve teststrategieën’. Ze weten precies dat je met een verdachte ‘verkoudheid’ de sjaak bent bij een PCR-test en hoe je er dan toch soepel tussendoor schiet met een antigeentest. En zo zitten we deze zomer gezellig met z’n allen in hetzelfde vliegtuig aerosolen op elkaar te kuchen op weg naar de zon. Met een veilig gevoel, dat dan weer wel. Fijne vakantie, enne… kom veilig terug!
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★