Wanneer gaat iets te snel? Marc Overmars heeft daar waarschijnlijk andere gedachten over dan u en ik. Hij is alweer aan de slag bij voetbalclub Antwerp terwijl zijn laatste dickpick nog ergens in de lucht hangt, onderweg naar het Ajax Vrouwenelftal. Maar zoals hij zelf zegt; “Die vagina heb ik inmiddels omgeslagen.” Pagina! Sorry, hij zei pagina! Zo makkelijk gaat dat dus. Ik ben benieuwd hoe lang hij het in België uithoudt. Zal je net zien dat hij tijdens een van z’n eerste vergaderingen in een poging stoer te doen tegen de voorzitter sist “Ben zo terug, ff poepen”. Dat heeft in Vlaanderen toch een heel andere betekenis.
Het is natuurlijk gewoon te snel. Sponsoren haken af en de club gaat door het stof omdat ze “het anders hadden moeten aankondigen”. Misschien hadden ze het gewoon anders moeten doen. Niet bijvoorbeeld. Voor de goede orde, ik ben groot voorstander van het krijgen van een tweede kans. Vraag maar aan m’n vrouw. Maar normaal gesproken hoort daar toch een periode van boetedoening voor. Iets met “Sorry” en “Ik had beter moeten weten”. Desnoods iets in de trant van “Met de kennis van nu blablabla”. Nou ja, u zult het binnenkort allemaal wel horen van Hugo de Jonge.
Hoe lang die periode precies moet zijn? Daar zijn geen regels voor. Dat moet je een beetje aanvoelen. Met de nadruk op ‘aan’ Marc. Nou was dat afgelopen jaren natuurlijk niet je sterkste kant, maar na de dickpick-explosie begon je juist zo goed met je morele comeback. We lazen in de krant dat je je kapot schaamde en iedereen vroeg om je gezin voorlopig met rust te laten. Wat je er alleen niet bijvertelde is dat je dat zelf ook van plan was. “Schat, ik zit even een paar jaar in België, geef je een seintje als de relatietherapie voorbij is?”
Nou ja, je bent niet de enige die het ‘aanvoelen-gen’ mist. Natuurlijk zijn er usual suspects die ik niet hoef te noemen: Sywert van Lienden, Willem Engel, Lil Kleine. Oh sorry. Maar niet alleen mensen slaan de plank mis, ook een omroep kan er volledig naast zitten. Zelfs de EO! Als u een van de 902.000 kijkers was van de eerste aflevering van ‘Waar doen ze het van?’ dan weet u waar ik het over heb.
Een programma dat onder andere de excessieve rijkdom toont van een multimiljonair die als ie zijn vliegtuig mist ter plekke een privéjet boekt van € 24.000,- en € 130.000,- per maand verdient. In een tijd waarin duizenden mensen zich de vernieling in moeten lenen om uit de toeslagenachterstanden te klauteren en miljoenen Oekraïners met hooguit een plastic tasje alles verlaten, voelt het best ongepast om dit uit te venten. Maar als je weet dat het hier gaat over de oprichter van een dubieuze cryptomunt waarbij vooral jonge mensen al hun geld verloren wordt het extra triest. Tenminste, als alle begrippen die voorbij komen in dit drama niet zo lachwekkend zouden zijn!
De miljonair in kwestie heet bijvoorbeeld Vasco Rouw, maar van rouw is absoluut geen sprake. Ambassadeur van deze criminele munt was Boef en het fonds zelf heette Xpose, oftewel ‘blootleggen’. Niks mis mee, totdat je weet dat er nog een andere ambassadeur was: Marc Overmars! Dat vind ik dus heel grappig; Marc Overmars als ambassadeur van het ontplofte fonds Xpose. Je verzint het niet. Oprichter Vasco moet trouwens wel vernoemd zijn naar Vasco di Gamma, de Portugese ontdekkingsreiziger die rond 1500 in Afrika hele dorpen leeg plunderde en daarna in brand stak. Hoe het met hem is afgelopen? Gevierendeeld? Ballingschap? Nee hoor! Niet veel later wordt hij graaf én onderkoning en aangesteld als speciale gazant om corruptie in de kolonieën te bestrijden. Tja, als je het het zo ziet Marc… wat is te snel?
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★