Iedereen wil weg. Nu. En vooral, tegelijk. Dat zegt natuurlijk vooral iets over de afgelopen twee jaar toen niemand kon vluchten. U weet het misschien nog wel, toen er zoiets bestond als een uitreisverbod en een avondklok. Toen we avond aan avond naast elkaar op de bank zaten en de gesprekken op een gegeven moment niet verder kwamen dan “Is er nog wat te knabbelen?” Toen we na een lange stilte uit beleefdheid maar aan elkaar vroegen “Waar denk je aan?” en hoopten dat we geen antwoord zouden krijgen. Toen we niet meer boos weg konden lopen na een ruzie dus we die wel hadden, maar niet meer maakten.
Maar nu kan het allemaal weer, dus we willen eruit! Rhodos, Gran Canaria, Alanya! En daar hoeft u niet zo elitair om te snuiven, want ook naar Sardinië, Capri en het onvermijdelijke Noorderlicht willen we gewoon vliegen. Het is een chaos op Schiphol. Alsof Dreetje Hazes gratis foto’s staat uit te delen van zijn liefdesvakantie met Monique en je bij Johan Derksen een persoonlijke belediging voor je vrouw op haar voice mail kan laten inspreken. Een grote kluwe mensen stort zich op de uitgang. Dat loopt spaak en iedereen is het erover eens dat dit een grote schande is. Natuurlijk, we hebben het de afgelopen jaren weleens gehad over onze ‘helden in de zorg’, maar de échte helden hebben hun handen niet aan het bed maar aan de band; de bagageband! Als je op het lawaai afgaat is zorgen dat een koffer met fluoriserende bikini’s en after sun op tijd in Antalya aankomt belangrijker dan de reet afvegen van iemand die zichzelf naar de verdoemenis heeft gesnackt.
Dat is ook doorgedrongen tot de politiek. Elk tweede kamerlid blijkt hoogleraar vervoersproblematiek en weet beter dan de Schipholdirectie hoe ze dit debacle hadden kunnen voorkomen. Met als toonbeeld van leiderschap Wybren van Haga. De directie moet eruit, de toezichthouders moeten eruit, de minister moet eruit. Tja, als iemand weet hoe je mensen eruit moet zetten dan is het onze nationale huisjesmelker.
Maar Wybren heeft niet alleen kritiek, hij komt ook met oplossingen. In dit geval: het leger inzetten! Want hoezo moeten onze jongens en meiden zich druk maken over verkrachte vrouwen in Oekraïne? Hoezo moeten ze steun verlenen aan oma’s en kleinkinderen die op de vlucht voor terreur allemaal onze kant op komen omdat ook zij maar een ding willen: weg! Dat zien we bij de grens wel, eerst maar eens zorgen dat Nederlanders zich tien dagen lang een melanoom kunnen zonnen in een All Inclusive resort voor 269 euro inclusief vlucht. Want juist nu, juist nu onze eigen mensen twee jaar lang thuis bovenop elkaars lip hebben moeten zitten en nu elke avond de kwelling van de beelden uit Oekraïne moeten verstouwen, moeten vooral zij er even uit tussenuit. Dat is van nationaal belang. Dat vraagt om het leger!
Ik begrijp dat de eerste Oekraïners die we in Nederland hebben opgevangen alweer terug willen. Ook zij kunnen de beelden niet meer aan. Maar dan die van rijen volgepakte, getatoeëerde gezinnen op Adidas slippers die over elkaar heen klauteren op weg naar de gate. Van Wybren mogen die twijfelende Oekraïners gewoon weg hoor. Nederlandse inmenging in een conflict ‘zo ver weg’ is volgens hem sowieso een heel slecht idee. Ze mogen zelfs via Schiphol het land verlaten. Dat gaat straks namelijk allemaal heel soepel. Want daar staan getrainde soldaten grijze bagagebakjes aan te geven en te vragen of ze vloeibare stoffen bij zich hebben. Krijgen ze toch nog steun van het leger.
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★