Ken je dat? Elke zomervakantie is het raak. Op dag twee neem ik me al voor het na de vakantie “heeeeelemaaal anders” te doen. Minder dit, meer dat, vaker zus en tot de kerst minder zo. En daar komt elke dag een nieuw ‘Ik vertrek’ scenario bij. En dan niet midgetgolfen op Bonaire of met 10.000,- een ruïne in centraal Spanje ombouwen tot zonnestudio, nee, ik heb góéie ideeën! Elk jaar opnieuw…
Maar deze keer ga ik het echt doen! Het roer gaat om. Enige restrictie: ik blijf hier. Want door de opgetrokken wenkbrauwen en appelige blikken van de obers kom ik er ook elke vakantie weer achter hoe achterlijk moeilijk het is om op je 45stenog Grieks, Italiaans of Spaans te leren. Klein detail: geen idee nog wát ik ga doen. Daarom ga ik de komende weken hier m’n opties langs. Deze week: de politiek in! Laat ik maar gelijk met deur in een gekregen penthuis vallen: ik vind het weinig aantrekkelijk. Neem alleen al ‘de laatste tijd’. Je mag als minister niet eens even een beetje ongenuanceerd bitchen over het feit dat je nul Surinaamse, Marokkaanse of Turkse vrienden hebt. Dankzij een stukje blokvormingsgebeuren zit ie er nog, maar toch. Als “prikkelen” al niet meer mag... En je mag ook al geen fijne belastingdeal beloven aan wat vriendjes uit je studietijd. Hij móest het wel doordrukken, want die maatjes van ‘m laten zich natuurlijk niet in het CEO-tje nemen, maar een duimpje van het volk, ho maar! Twee kinderen uitzetten die al 80% van hun leven hier zijn? Wat een gezeik. Mag je dan helemaal niks? Ook al niet, om een beetje te zuigen, een hele bevolkingsgroep tegen de schenen schoppen met een tekenwedstrijdje… De secundaire arbeidsvoorwaarden zijn wel lekker hoor. Politieke macht erotiseert blijkbaar dus rampetampen in de 2ekamer ‘comes with the job’. Ik wil niet weten wiens DNA in welke vorm wel niet op die voorzittershamer zit. Zelfs als medium aantrekkelijke kamer-kakker van over de 50 heb je zo een jonge, lokale partijleidster aan je broek. In je broek eigenlijk! Een ‘lok-kertje’ heet dat. Maar ook daar moet je mee oppassen. Voor je het weet zit je midden in een minnarelletje om een morning afterpil, en zit je niet alleen met je giegel in RTL Boulevard maar ook op ramkoers met je coalitiemaatjes van de Christen Unie. Die houden niet zo van dat soort pilletjes. En je weet nooit hoe snel je je maatjes alweer nodig hebt voor een stukje blokvormingsgebeuren… Nee, ik denk niet dat het iets is voor mij, de politiek. Dan wordt er iets te veel op me gelet. Daarom over twee weken: werken bij de ING!
Remco Veldhuis
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★