En zo werden de fractievoorzitters van het Kajsa naar de muur gestuurd. Nederland staat op zijn achterste benen, want dit is de allergrootste blunder die er bestaat en zeventien miljoen mensen was dit nóóóóóóiiitttt gebeurd. Net zoals ze nóóóóóóiiitttt de fout in zouden gaan zoals Marco, nóóóóóóiiitttt gefilmd waren in een badkuip zoals Patricia, nóóóóóóiiitttt hun schoonmoeder zouden knuffelen op een huwelijk en nóóóóóóiiitttt met 4-2 zouden verliezen van Turkije. Want blunders gebeuren alleen bij anderen en dan het liefst BN-ers. Kunnen we ons lekker aan optrekken. Wopke spuwde vuur want een omgekeerd velletje papier is veel blunderiger dan schaatsen met je neus in de billen van Sven.
Persoonlijk vind ik Kajsa een verademing qua toon en allure op het grijze binnenhof en het lijkt me daarnaast ook nog eens een kundig mens. Had het mij kunnen gebeuren als ik net had gehoord dat ik Corona had? Zeker weten! Sterker nog, ik had de stapel papieren waarschijnlijk laten vallen en de verzamelde pers gevraagd om even te helpen om ze weer bij elkaar te zoeken. Maar goed, ik ben dan ook van de blunders.
Ik heb ooit toen ik het podium in Franeker betrad “Goedenavond Zoetermeer!” geroepen en toen mijn manager nog midden in een onderhandeling met de platenmaatschappij zat aan hem gemaild: “Dat is al veel meer dan ik dacht, het is goed zo!” Mét de platenmaatschappij op cc. In Hoogeveen heb ik na de show bemoedigend tegen een bezoekster geroepen “Sterkte met de laatste loodjes!” en toen ze vroeg wat ik daarmee bedoelde en ik “De kleine?” suggereerde beende ze boos weg. Nou ja, waggelde. Als ik iemand net heb ontmoet en het helemaal niet nodig is om diegene bij de naam te noemen wil ik toch altijd even indruk maken door laten zien dat ik de naam al heb onthouden en gebruik dan altijd precies de verkeerde. En toen ik op een feestje aan een stel werd voorgesteld floepte ik eruit “Huh? Maar jullie passen toch helemaal niet bij elkaar?” Zijn trouwens nog datzelfde jaar nog gescheiden, dus ik had wel gelijk. Dit zijn nog maar mijn braafste voorbeelden en ik weet zeker dat u ook zo’n rijtje heeft.
Wat me dus verbaast is de gretigheid waarmee we bovenop iemand springen die in het voorbij rennen per ongeluk een blaadje omgekeerd onder haar arm heeft. Dat je het úberhaupt ziet! Ik was nog bij die laarzen. Maar door vriend en vijand wordt Kajsa geslacht alsof ze alvast de toegangscode van de nieuwe kerncentrale in Noord Brabant aan Poetin heeft geappt. Is het stom dat ik het heel flauw vind dat iemand express op dat A4-tje inzoomt en het zo opblaast? Wat was er mis met een appje: “Kajsa, spullen in je tajs!” Ben ik naïef? Ik hoop het. Maar dit is toch echt een ander verhaal dan de blunder van Bilal Wahib en Oussama Ahammoud. Wat geen blunder is. Enige goede straf? Dat jongetje de beloofde 17.000 doezoe betalen. Twee keer.
Nog even over dat aanmelden van Noord-Brabant voor de eerstvolgende kerncentrale. Rare move wel. Alsof je jezelf opgeeft als vrijwilliger voor de seizoenschoonmaak van de voetbalkantine. Of op de intekenlijst van het groep 8 eindfeest het hokje ‘achtentwintig zelfgemaakte rozijnenmuffins’ aankruist terwijl het hokje ‘drie pakken jus d’orange kopen’ nog vrij is. Waarom zou je dat doen? Kunnen we het lot van 746 miljoen Europeanen toevertrouwen aan een provincie waar ze overal “kei-” voor zetten? Eén ding is zeker, “keiveilig” wordt zo’n centrale nooit. Volgens mij kwam de grootste blunder deze week uit Noord-Brabant.
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★