Columns

Loes pakt een stoel en gaat naast Dick zitten terwijl die onbewogen naar buiten staart. “Lieverd, zullen we thuis gewoon weer doen alsof we elkaar horen en naar elkaar luisteren?” Dick knikt. “Ja sorry, even wennen weer.” “Dat snap ik” zegt Loes. “Het waren ook elf pittige maanden schat.” Loes geeft Dick een kus en legt haar hand op zijn been. Ze wrijft even zachtjes heen en weer. “Daar zou ik maar mee oppassen schat” zegt Dick. Loes schrikt. “Grapje” haast ‘ie zich eraan toe te voegen. Loes zucht. “Niet je grootste talent lieverd.”

Ze loopt weer naar de keuken. “Wat zijn je plannen vandaag? Lekker een stukje rennen?“ Dick schudt nee. “Ik blijf een beetje televisie kijken. Volgen wat er in Den Haag gebeurt.” Loes houdt even stil. “Is dat nou een goed idee lieverd? Je moet het echt gaan loslaten nu.” Dick haalt diep adem en blaast door zijn neusgaten uit. “Los-laten.” herhaalt ie op precies dezelfde toon als Loes. “Ik moet het nu echt gaan los-la-ten.” Loes fronst. “Gaat het?” vraagt ze.

“Is dat een serieuze vraag? Of het gaat?" reageert Dick fel. "Nadat ik elf maanden voor ogen van de hele natie ben uitgewoond als een Thaise prostituee in een Duits vakantiekamp en na afloop door vier fractielijers als oud vuil ben weggegooid?” “Lieverd…” probeert Loes nog, maar Dick stopt niet. “Nadat ik mijn pensioen heb uitgesteld om een zooitje kleuters met suikeroverschot en grootheidswaanzin uit elkaar te houden? En als dank elf maanden lang in elke cartoon, elk satirisch tv-programma en elke column van zogenaamde grappenmakers belachelijk ben gemaakt, voor schut gezet, uitgelachen en uitgekotst? En jij vraagt of het gaat!?”

“Dick, rustig nou…” zegt Loes. “Niks rustig!” tettert Dick. “Dick is elf maanden rustig geweest. Té rustig! En nu? Nu zie ik al die kibbelende viswijven al weken door elkaar blaten over ‘moreel leiderschap’, ‘moedige keuzes’ en ‘uitsluiten’? Nou, ze hebben met z’n allen het afgelopen jaar maar één iemand uitgesloten en dat ben ik!” De stilte lijkt minuten te duren.

Plots houdt Loes haar telefoon omhoog. “De kasteeltuinen van Arcen in Limburg zijn dit weekend open! Is dat geen leuk uitje voor zondag?” “Niks daarvan!” roept Dick. “Ik laat me niet opzij zetten door een of andere snotaap die niet eens De Slimste Mens kan winnen. Ik ga dat partijloze harnas van me afgooien en me zo voorbereiden dat ik over vier jaar gewoon weer in het torentje zit. Maar dan met ballen!”

Loes zucht. “Lieverd, ik snap dat dit heel lastig voor je is. Maar misschien moet je blij zijn met wat je hebt bereikt en toegeven dat je inschattingsvermogen nu eenmaal niet je sterkste punt is.” Dick gnuift. “Onzin! Ik ga me nú inschrijven bij een politieke partij en dan zullen we nog weleens zien!” Loes rolt even met haar ogen. “Bij welke partij dan Dick?” Dick steekt trots zijn kin in de lucht. “Wat denk je zelf? NSC natuurlijk!”

Richard Kemper

Instagram @richardkemper