Mijn zoon (12) en ik zijn onderweg als we langs de begraafplaats in Haarlem-Noord rijden. Mijn opa en oma liggen er volgens mij, maar ik weet het niet zeker. We besluiten even te gaan kijken. Soms moet je in het leven een niet geplande afslag nemen wil ik mijn zoon maar mee geven. We bellen aan bij het huisje ernaast. Er gaat een luikje open. Als we vertellen waarvoor we komen, opent de man 12 sloten en sloft zonder iets te zeggen voor ons uit het verleden in.
Alles aan de man is krom. Zijn hoofd bevindt zich inmiddels op navelhoogte, hij moet minstens 117 zijn. Zijn door artitus geteisterde handen schieten over vergeelde pagina’s. Hij knikt, ze liggen er. Een meneer Rob loopt met ons mee. Hij is de beheerder legt ie uit. Een eervolle taak. Zijn broer managed een partycentrum, maar dan heeft hij het toch een stuk beter getroffen. Mijn zoon vraagt waarom. Een feestje is ‘georganiseerd leuk doen’ zegt ie, daarvan weet je nooit of het echt is. Maar de dood laat niet met zich spotten. Daar kan je om huilen, maar beter nog om lachen. Desnoods door je tranen heen. Dan is het lachen om niet te hoeven huilen en dat is echt. Zegt Rob. Hij neemt ons mee naar de graven van een criminele familie. Hij beschrijft de uitvaart als een scène uit The Godfather. Mijn zoon hangt aan zijn lippen. Hij wil weten of er ook jonge kinderen liggen. Meneer Rob neemt ons mee naar de baby’s die in de tweede wereldoorlog stiekem over de heg werden aangegeven omdat ze van de katholieke kerk niet daar begraven mochten worden als ze nog niet gedoopt waren. We zien marmeren show-paleizen en armetierige stenen van de Aldi. Klasseverschillen stoppen kennelijk niet in de grond. Meneer Rob vindt het jammer dat de meesten zich tegenwoordig laten cremeren. Denk eens aan het milieu met al dat gas. Ik zie een leeg plekje onder een prachtige boom. Meneer Rob wijst me op de mogelijkheid dat plekje te reserveren. “€ 75,00 per jaar. Daar huur je nog geen volkstuintje voor!” Hij geeft me een folder met tarieven. Als ik ernaar kijk zegt ie “Ja, ìk mag vrij liggen”.Huh?“Van de zaak” licht ie toe. “Ik lig gratis. Secundaire arbeidsvoorwaarden hé.”Hij geeft een knipoog, maar ik denk niet dat het een grap is. Als ik na een uur zeg dat we door moeten, roept mijn zoon: “We gaan taart halen, mijn vader is jarig”. Rob lacht, geeft me een hand en zegt “Nou, dan wens ik u nog vele jaren.”Ik geloof er niks van. Maar een mooie middag was het wel. Moet u ook eens doen, afslaan.
Richard Kemper
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★