Alles zit vast. De formatie, de vaccinatiegraad, de bagagebanden op Schiphol. En iedereen zit ook vast. Vraag maar aan mijn buren. Ik woon in de gemeente Zandvoort en we kunnen geen kant op. Althans, niet zonder doorlaatbewijs. Die heb je hier nodig om tussen bepaalde tijden je straat uit te komen. Sommige buurtbewoners hebben het al over ‘ausweis’, maar dat ligt gezien het verleden van Zandvoort nogal gevoelig dus dat zult u van mij niet horen.
Hoe dan ook, de afgelopen weken ging het op talloze buurtapp’s nog maar over een ding: hebben jullie je doorlaatbewijs al ontvangen!? Zo zie je maar, de meeste problemen zijn universeel. Terwijl duizenden Afghanen zich 7.223 kilometer verderop aan een landingsgestel vastklampen om weg te komen uit hun vaderland omdat ze anders worden verkracht, gemarteld of vermoord, worden wij gek bij de gedachte dat we de wijk niet uit kunnen om onze witte wijn voorraad aan te vullen.
De meeste mensen zijn trouwens retetrots op de komst van Formule 1 naar Zandvoort. Ook in de randgemeenten Bloemendaal en Aerdenhout heerst een soort opwinding die ik alleen maar ken wanneer de NVM de jaarlijkse huizenprijsstijgingen publiceert. Maar de afgelopen maanden zag ik ook in Zandvoort bij iedereen met een kippenhok in de tuin eurotekens in de ogen. Logisch! Het is iedereen van harte gegund om een paar honderd euro extra te verdienen door je tuinhuis voor de verhuur een weekend op te leuken met een stretcher en een koffiezetapparaat. Al was het alleen maar om straks je gehoorapparaat van te betalen.
Maar blijkbaar is ook de wens om wat bij te verdienen universeel. In Aerdenhout heeft iemand, die gezien de grootte van zijn villa al ruimschoots miljonair moet zijn, zijn stulpje in de verhuur gezet voor € 50.000,- voor een weekend. Kan je aanvullen met een butlerservice, maar dan komt er nog wat bij. Op de een of andere manier vind ik dit juist weer enorm armoedig. Zo’n heel gezin waarvan de kinderen na de hockey thuis drankjes moeten serveren aan nog rijkere mensen uit Qatar. Ach, ieder zijn bijbaantje. Maar laat ik niemand nog horen zeggen dat mensen met geld chiquer zijn.
Om misverstanden te voorkomen, ik vind het hartstikke leuk dat de Formule 1 in Zandvoort is neergestreken. Het crowdmanagement is om te gieren en er gebeurt tenminste weer eens wat. Hopelijk is het straks een mooi bewijs dat je inmiddels prima met 70.000 gevaccineerde mensen bij elkaar kan komen zonder dat de IC’s meteen ontploffen. Sorry zandhagedis, sorry rugstreeppad, maar ik heb jullie ook niet gehoord toen de theaters afgelopen anderhalf jaar dicht gingen.
Die zijn weer open trouwens! Afgelopen donderdag speelden wij in Oostzaan de eerste try out van onze nieuwe voorstelling. Oké, voor iets minder mensen dan in Zandvoort maar 'we doen dit met z'n allen' dus we hebben met liefde 90 van de 270 mensen die een kaartje hadden gekocht afgebeld. Anders krijg je maar levensgevaarlijke situaties in zo'n theatertje. En we hadden hoog bezoek! Prins Bernard junior zat er gewoon. Die wilde even wat anders. Hij vroeg nog of ie zijn kaartje kon barteren tegen een paar extra doorlaatbewijzen. Zijn we meteen mee akkoord gegaan natuurlijk. Als ik ons huis verhuur, zijn dat nou net de extra’s!
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★