Ik hou niet van ‘Making Of’s’. Altijd een deceptie om een vrijscène terug te zien met 17 zweterige technici in tl-licht eromheen. De regisseur vertelt hoe moeilijk het was om tepels te vermijden en een actrice doet lachend voor hoe ze kan hijgen alsof ze klaarkomt. In het streven het eindresultaat meer te waarderen maken Making Of’s die door het tonen van de lelijke werkelijkheid juist vaak stuk.
Denk aan de Making Of van de PvdA-lijststrekker een paar jaar terug. In de poging draagvlak voor de nieuwe Messias te creëren maakte de gênante verkiezing tussen Asscher en Samsom het laatste restje geloof in de beschaving binnen die partij kapot. Nee, dan D66. Binnen een week afscheid én wederopstanding van je Verlosser, zo doe je dat! Je zou bijna denken dat ze iets geleerd hebben van al dat samenwerken met de Christelijken. Overigens ben ik helemaal klaar met dat gezeik over de leeftijd van Rob Jetten. Wat maakt het nou uit dat ie net zijn B-diploma heeft? De meeste genieën leverden hun belangrijkste prestaties rond hun 30-ste. Mozart was 31 toen hij aan zijn laatste drie grote symfonische werken begon en die andere Verlosser werd überhaupt maar 33. Maar dit terzijde. Ik hou niet van Making Of's en velen met mij.
We zitten dagelijks middenin de Making Of van de Tsunami op Sulawesi, maar we sluiten onze ogen en zetten de terrasverwarming nog wat hoger. Blijkbaar willen we niet weten hoe iets is gemaakt. Vriend Veldhuis vertelde dat zijn dochtertje in het bos riep “Het ruikt hier naar shampoo!” Ze gebruiken daar Dennegeur. En ook ik zelf kan blind een saté weghakken en doen alsof het op stokjes aan de bomen groeit. Komt natuurlijk omdat op de verpakkingen nooit levende dieren worden afgebeeld. “Dat bederft de eetlust” weet ik nog van mijn tijd als reclamemaker voor het Voorlichtingsbureau Vlees. Enfin, gedachten die zorgden dat ik afsloeg bij Vleesboerderij Kleine in de Achterhoek. We speelden daar 2 avonden en ik had mezelf getrakteerd op een tussendagje lanterfanten. Boer Kleine hield van zijn 60 limousine koeien. Die kreeg ik te zien toen ik een staartstuk uit de vriezer had gekocht. We praatten over Den Haag waar ze er niks van snapten. Alles moest anders. Echter, beter, met meer liefde voor dieren. Ik zag twee prachtige stieren in de stallen. Als u dit leest zijn die trouwens geslacht. “Heeft u daar moeite mee?” vroeg ik.“Natuurlijk”, zei de boer. “Maar ze zijn ons bestaan. En zij bestaan dankzij ons. Dus zijn we elkaar dankbaar voor de tijd samen”. Mooi. En toch. Van de week bereidde ik op een van die gekke nazomer-avonden het staartstuk op de BBQ. Het rook naar de hemel. En omdat ik het belangrijk vind dat mijn zoon een beetje weet waar dingen vandaan komen, liet ik het filmpje zien dat ik had gemaakt van de 2 stieren. Ze kauwden. En nu kauwden wij. Eindeloos. Niemand durfde iets door te slikken. We kauwden tot het koud werd buiten. En we zetten de terrasverwarming nog maar wat hoger.
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★