Het is elke dag wel een dag van iets. Koningsdag en Bevrijdingsdag snap ik. Dag van de Arbeid ook nog. Zeker nu iedereen alleen nog in deeltijd werkt is het wel handig dat we één dag per jaar afspreken dat iedereen gewoon op z’n werk is. Maar afgelopen woensdag 11 januari was het ook ‘Internationale Dank Je Wel Dag’. Wie bedenkt zoiets? Een gepensioneerde kleuterjuf? Sywert van Lienden omdat ie er zo lekker mee wegkomt?
We ritsen de belachelijke dagen aan elkaar. Dat weet ik omdat wij er thuis een sport van maken om elkaar te verrassen met een kleine attentie op zo’n speciale dag. Dat begon ooit toen ik mijn vrouw een bloemetje gaf op 12 april, Internationale Secretaressedag. Viel niet helemaal goed. Ik kreeg in ruil een Broodje Unox in een cadeaupapiertje op ‘mijn dag’ 6 mei: Internationale Anti Dieet Dag, ondersteund door de Nederlandse Obesitas Vereniging (echt waar). Dat kon liever vond ik dus ik nodigde mijn vrouw uit voor een mooie fietstocht op 24 augustus, Internationale Go Topless Day. Nou, als we dan toch naar buiten gingen en iedereen ook naar mij kon kijken, vond ze het passender om dat op de tweede zaterdag in september te doen: Open Monumentendag. Zo houden we elkaar lekker bezig.
En nu is er dus Internationale Dank Je Wel Dag. Goed idee, tenminste als je er ‘Nee’ voor zet. Ik pleit voor een Internationale ‘Nee, Dank Je Wel Dag’. Dat je één dag hardop mag bedanken voor alles waar je je normaal aan ergert maar dat nooit durft te zeggen. Als iedereen bij een diner snel een stoel uitkiest zodat jij naast die saaie muts moet zitten bijvoorbeeld. Dat je dan gewoon mag zeggen, “Nee dank je wel, ik ga niet weer een uur luisteren naar saaie verhalen over succesvolle kinderen die vliegtuigtechniek studeren en dat ik dan moet zeggen dat dat heel bijzonder is.” Of dat je mag bedanken voor een etentje om de nieuwe partner van vrienden te ontmoeten. “Nee, dank je wel, dat jij zo nodig moest scheiden betekent niet dat ik me weer helemaal in een nieuw leven moet verdiepen van iemand waar ik niks mee heb. Ik heb genoeg vrienden, ik zit vol.”
Of als iemand z’n foto’s van wintersport laat zien, dat je na twee foto’s mag zeggen: “Nee, dank je wel. Iedereen heeft een helm op en alles is wit. Klaar”. Dat je op Facebook of Instagram onder een bericht van iemand die z’n eigen verjaardag post met “It’s my birthday!” smiley-hartje-feessttoertje mag schrijven: “Nee, dank je wel aandachttrekker.” Dat je tegen Annechien of Eva of Jort als die weer beginnen over Harry en Meghan door je afstandbediening mag schreeuwen: “Nee dank je wel!” Omdat je geen zin hebt om te luisteren naar jankverhalen van mensen die hun familie beschuldigen van het bespelen van media terwijl ze zelf niets anders doen dan dat. Dat je de volgende die ooit meteen “Geniet!” appt als je zegt dat je even twee dagen Zeeland zit, meteen “Nee, dank je wel” mag terugappen voordat je hem uit je contacten verwijdert. Je was in Zeeland voor een begrafenis.
Wat een goed idee eigenlijk een Nee Dank Je Wel Dag. Laten we er een maand van maken. Nee, een jaar! 2023: Nee, Dank Je Wel! Als Pindakaas Dag mag (24 januari) dan dit ook.
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★