Afgelopen week zat ineens het Nederlandse neefje van Kate Moss bij Pauw aan tafel: Richard! Heeft u hem gezien? Ik wel en volgens mij zag ik de toekomstige premier van Nederland. Ja, lach maar! De gevallen wethouder van Den Haag werkte bij mij ook altijd op de lachspieren omdat ie zo uit De TegenPartij leek te zijn weggelopen en André van Duin naar de kroon steekt met zijn scheve mondhoeken. Dat ie uit de gelederen van de PVV komt helpt natuurlijk ook niet echt.
Maar in Den Haag snoerde hij alle lachebekkies eerder al de mond met een klinkende overwinning, het maken van een solide coalitie en strak beleid. Dus toen ie onlangs verdacht werd van corruptie omdat hij ondernemers in Den Haag bevoordeeld zou hebben in ruil voor donaties was dat een klap voor zijn aanhangers (en een opsteker voor zijn politieke vijanden). Eerlijk is eerlijk, het klinkt niet best. Maar wie Richard aan de gang zag bij Pauw weet; dit wordt een hele grote. Hij verraste vriend en vijand met een innemend, oprecht en zinnig verweer. In het kort: wij krijgen als lokale partij geen subsidie, dus werven we fondsen voor campagnes. Op twee voorwaarden: elke euro gaat naar de partij en donateurs worden niet voorgetrokken. Wat we van wie krijgen maken we meteen bekend en vervolgens voeren we beleid waar wij voor staan en dat door de hele coalitie (ook D66, VVD en Groenlinks) wordt gedragen. Dus om een lang verhaal kort te maken: wat is je f&*^($% probleem!? Geen speld tussen te krijgen.
Ook landelijke partijen krijgen donaties, maar dan via allerlei stichtingen die een stuk minder doorzichtig zijn. In Amerika is het heel gewoon om je als poltieke kandidaat te laten sponsoren. Het Hillary-kamp gaf in haar laatste campagne tegen Trump 2,5 miljard dollar uit. Eenderde daarvan kwam uit zogenaamde PAC’s, dat zijn actiecomités waaraan bedrijven ongelimiteerd mogen doneren, maar die geen rechtstreekse banden hebben met de kandidaten. Precies zoals in Den Haag dus. De schaamte om je als partij de laten sponsoren is in andere landen trouwens ver te zoeken. Oliemagnaten Koch pronken met een donatie van 900 miljoen aan Trump en het is daar heel cool om je tijdens een ‘fundraising dinner’ te laten fotograferen met ‘jouw’ toekomstige President. Vanaf $ 10.000,- per foto. Vliegtuigbouwer Lockheed Martin steunde in de laatste campagne zelfs beiden presidentskandidaten met een miljoen dollar. Die snapte ik niet helemaal. Zo ga ik altijd naar het casino. Net zoveel op rood als zwart inzetten en maar juicehn dat je wint. Zelfs de vakbonden doneren daar volop aan de Democraten en dat vinden ze heel normaal. Ze strijden toch samen voor hetzelfde doel? Misschien moeten we er niet zo moeilijk over doen. Er verschijnt er geen CD zonder crowdfunding en niemand klimt de Alpe d’Huez meer op zonder een lijst van sponsoren. Richard was zijn tijd gewoon ver vooruit en wacht nu op een comeback in 2022. Drie keer raden wie dan lijstduwer wordt? Zijn nichtje, Kate!
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★