Columns

Eindelijk was het dan zover. Mijn zoon heeft er 8 klassen op moeten wachten, hij keek er meer naar uit dan naar de uitslag van zijn CITO toets, maar van de week ging het dan ein-de-lijk gebeuren. Het thema ‘Lentekriebels’ werd behandeld. Iedereen boven de 40 met een lange relatie denkt bij dat woord alleen nog aan de Kärcher uit het vet halen halen en algenreiniger kopen voor de terrastegels. We weten allemaal hoe het gaat. In groep 8 betekent ‘Lentekriebels’ gelukkig nog maar één ding: sexuele voorlichting!

Ik nam me stellig voor om alle hiaten die ze op school zouden laten liggen zelf nog even uit te leggen. Er zijn nu eenmaal dingen die alleen een vader een zoon kan leren. Uit mijn eigen jeugd weet ik dat er pas in de tweede van de middelbare school één plaatje voorbij kwam in mijn biologieboek (pagina 123!) en daar moest je het dan mee doen. En dat deden alle jongetjes dan ook. Tenminste als je het beeld van de biologielerares die uitleg gaf bij dat plaatje kon verdringen, want mocht je enthousiast geworden zijn van die ene foto, dan drukte zij dat vakkundig de kop in door er met een rood hoofd over te vertellen in een geruite rok en een zenuwachtig dansend schuimkopje in elke mondhoek. Tegenwoordig maken ze er een feestje van. Vooraf mogen de kinderen zichzelf al op grote vellen papier tekenen en aangeven wat er allemaal aan hun lijf gaat veranderen in de pubertijd. Mijn zoon vertelde trots dat ie schaamhaar had getekend, zweet onder de oksels en haren op zijn borst. Hij keek ernaar uit. Ik vertelde maar niet dat wij er als volwassenen weer alles aan doen om deze verschijnselen zo snel mogelijk weg te poetsen. Wie tegenwoordig nog een voetbalkleedkamer in loopt met een volle bos schaamhaar wordt net zo hard uitgelachen als Lodewijk Asscher die zegt dat de PvdA weer op de goede weg is. Kaal is de mode en dan wel over het hele lijf. Ik wilde natuurlijk vooral graag weten hoe hij de sexuele voorlichting zelf vond. “Ik wist alles al” antwoorde hij droog. Ehhh…. is dat juist goed of juist niet, denk je dan toch even als opvoeder. Maar deze vraag stellen is op zich al een bewijs van schromelijke zelfoverschatting. Mijn zoon luistert naar Lil’ Kleine, Boef en kijkt Stuk TV, die hoef ik echt niks meer te vertellen. Sterker nog, de begrippen dildo, vibrator en glijmiddel worden net zo makkelijk gebruikt als lego, playstation en Enzoknol. En met het Vrolijke Vagina Boekje als verplicht lesmateriaal kan mijn 12-jarige zoon mij inmiddels meer leren dan ik hem. Ik werd er een beetje melancholiek van. Tot we de steentjes in de achtertuin gingen schoonmaken. Hij hield de Kärcher net zo vast als Frans Bauer een curlingstick, het zag er niet uit. Gelukkig kon ik hem stap voor stap uitleggen hoe hij heel rustig, steentje voor steentje schoon kon spuiten. “Met liefde” riep ik erbij. Hij antwoordde verbaasd “Pap, dat helpt echt!” Tja, er zijn dingen die alleen een vader een zoon kan leren. Kärcheren bijvoorbeeld.

Tot in het theater! 

Richard Kemper