Columns

De verontwaardiging in het land was enorm toen dat mannetje zo onvoorspelbaar agressief uit de hoek kwam en tot bloedens toe letsel toebracht aan een onschuldige passant. Slim was ie niet en communicatief evenmin. En het is geen excuus, maar groepsdruk speelde waarschijnlijk een grote rol bij zijn angstaanjagende geweldseruptie. Hij was nauwelijks volwassen, onder de dertig nog. Na zijn aanval was iedereen het erover eens; dit kon gewoon niet. Eenzame opsluiting leek de enige manier om herhaling te voorkomen. U denkt dat dit gaat over de Feyenoord supporter die een aansteker naar Davy Klaassen wierp? Welnee, ik heb het over Bokito! 

Maar inderdaad, wat scheelt het? Beiden dom en beiden primitief. Dus dames, denk deze paasdagen nog even na voordat je bij je voetbalminnende man met intense blikken je relatie wat probeert op te schudden. Voetbalsupporters en opgesloten apen, het ontloopt elkaar niet veel. Generaliseer ik? Absoluut. 

Er zijn vast ook normale mensen die van voetbal houden, maar ik ben er wel een keertje klaar mee om die nuance telkens te zoeken. Hoeveel geld, schade, ergernis, gelul en moedeloosheid het steeds opnieuw oplevert als een stelletje Bokito’s over de hekken springt. Waarom moet heel Nederland dat elke keer aanhoren, meeleven en vooral betalen? Gewoon stoppen. Stekker eruit en klaar. Dat was dan voetbal. Kan gewoon. De spelen in het Colosseum waren ooit ook heel populair tot we vonden dat het niet chique meer was om gevangenen voor de leeuwen te gooien. 

Waar we dan naar moeten kijken al die zondagmiddagen? The Passion natuurlijk! Daar kunnen we geen genoeg van krijgen. Met 2,4 miljoen kijkers was ook deze dertiende editie weer een hit. Ik was er niet eentje van want wij stonden in het gezellige theater De Leest in Waalwijk. Bovendien ben ik geen fan van het tv-spektakel. Dat ligt dan weer gevoelig bij mijn maatje Veldhuis want hij was al eens de Verteller en bewerkt sindsdien zeer verdienstelijk alle liedjes naar het Nederlands. 

Maar als je het mij vraagt is die hele Passion vooral de plastificering van het geloof. Van een mooi integer verhaal maken ze een soort Disneyproductie. Met dat verlichte kruis dat ze door de straten sjouwen. Daar zit toch niks spontaans bij. Groepjes betaalde figuranten die met regenponcho's aan Jezus staan toe te juichen of op commando “Kruisig hem, kruisig hem” staan te blèren. Met een Fries accent. 

Daarvoor laten al die BN’ers zich dan misbruiken. Goedgelovige types die niet eens geloven op zoek naar 2,4 miljoen kijkers uit naam van hoofdzonde nummer een: IJdelheid. Oke eerlijk is eerlijk, misschien helpt het niet dat ik als enige BN-er nog nooit gevraagd ben voor die hele Passion. En dit terwijl ik toch alles mee heb voor een geweldige Judas. Dat is pas zonde. 

Maar goed, vanaf nu dus elke zondagmiddag The Passion. In stadions door het hele land, op al die uitgestrekte velden van amateurcubs en natuurlijk op tv. Met Tom Egbers die als zondaar het geloofwaardige commentaar verzorgt. 

Zal mij benieuwen hoe lang het duurt voordat de eerste aansteker naar Jezus wordt gegooid. Of in dit geval: de eerste paaskaars. Want of je het nou een Disneyproductie of een prachtig verhaal noemt, als we iets hebben geleerd van die hele Passion is het: er zit een Bokito in elk van ons.

Richard Kemper