Afgelopen week was er gedoe over de uitspraken van de ‘De Verleiders’ in DWDD over de inbreuk op onze privacy. De leukste Minister van dit kabinet bemoeide zich ermee, Matthijs maakte excuses en De Verleiders zelf vonden dat hun gesprek “genuanceerder had gekund”. Dat laatste vond ik jammer. Eindelijk maakt theater in Nederland echt wat los en prikt gezellig in op de gedachte dat als je aan je privacy hecht je vast iets te verbergen hebt, haast iedereen zich om zo snel mogelijk het veilige midden op te zoeken. Zo schieten we niks op! Oké, de theatermakers hebben het wat aangedikt, maar hoe het wel zit weet eigenlijk niemand precies.
Ik zal het maar zeggen, ik vind het niet prettig dat mensen die ik niet ken mee kunnen kijken met mijn internetbezoek, what’s app verkeer en telefoongesprekken. Laat staan dat ze mijn route kunnen volgen. En zoveel is duidelijk: dit kan. U en ik kunnen het al. Ik ken vrouwen die de Zalando bezorger onder Find My Friends hebben. Weten ze precies wanneer ze open moeten doen. En ook mijn vrouw en de kinderen volgen elkaar via deze app. Handig! Zo hoor ik mijn vrouw regelmatig verzuchten dat onze oudste die al op kamers woont nog laat in de stad is of dat de jongste wel een hele rare omweg naar huis fietst vanuit school. Langs de snackbar? En dan zijn ze verbaasd dat ik dat niet wil. Ik heb het heel even geprobeerd met een vriend. Maar toen ik een avondje richtingloos aan het cruisen was met mijn oldtimertje en halverwege huiswaarts keerde kreeg ik al een appje van hem: “Ah joh! Had even doorgereden, je was al bij de Velsertunnel”. Aardig bedoeld, maar ik wil af en toe een uurtje kwijt kunnen zijn. Alleen. Dat niemand weet waar ik ben. Wat ik deed. Wat ik dacht. Dat heet vrijheid. Ook als je niks te verbergen hebt. Misschien wel juist. Maar we zijn al zo gewend aan het meekijken in elkaar’s leven dat je een paria wordt als je dat niet wil. Als ik mijn zoon vraag hoe laat ie uit school is, roept ie geïrriteerd “Magister!” Dat is die app waarbij je als ouder eerder dan je kind kan zien wat voor cijfer hij heeft, hoeveel ie spijbelt en wat zijn huiswerk is. Ik kijk er niet op. Een brugklasser moet kunnen doen alsof ie een 2 had en als je dan als ouder overdreven schrikt kunnen roepen: “Grapje! Het was een 3!” Ik ben gestopt met al dat volgen. Het was op een gegeven moment zo erg dat ik zijn cijfers live zag veranderen, wist wat ie buiten deed door Instagram, hoe hij fietste door Find My Friends, welke muziek hij luisterde door ons gedeelde Spotify-account en wanneer hij voor het eerst een sex site bezocht door de internetcode voor ‘ouderlijk gezag’. Dat laatste heeft ie geweten! In het bijzijn van zijn moeder heb ik hem dé speech over Sex & Respect gegeven. Toen ik klaar was zei hij: “Pap, jouw telefoon was gister leeg en toen vroeg je de mijne weet je nog” U begrijpt: privacy, daar moeten we echt heel voorzichtig mee omgaan.
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★