Columns

Eindelijk weten we waar de beruchte jaren zeventig sleutelfeestjes zijn gebleven. In Den Haag! Alsof iedereen afgelopen weken z’n sleutel in een hoge hoed heeft gegooid en wel hoorde bij wie hij of zij zou slapen de komende vier jaar. Caroline van der Plas heeft met beide handjes in ieder geval gulzig in de tombola gegraaid. Kom maar bij BBB Vol Liefde! Mona van het CDA mag de hoge hakken van Caroline zijn. Ze waren afgelopen weken als nieuwe ‘BFF’s’ overal te zien. Zelden twee mensen zo weinig met elkaar zien hebben. Zelfs Hans & Petri ‘Helemaal niet blij’ uit die andere B&B Vol Liefde hadden meer chemie.   

Met Nicki Pouw-Verweij (ex-FvD, ex-JA 21), Dirk Jan Eppink (ex JA21, ex-FVD, ex-VVD, ex-LDD België) en Liliane Helder (ex-PVV) bekent BBB in ieder geval wel kleur en laat de partij zien dat ze gek is op mensen met minder zitvlees dan de gemiddelde dikbilkoe in de bio-industrie. Misschien dacht BBB dat ze een groener imago zouden krijgen door voor recycle kamerleden te kiezen. Iets met circulaire politiek? 

Heb niet het idee dat ze er bij Extinction Rebellion intrappen. Die waren sowieso te druk op de A12 afgelopen week. De verontwaardiging over deze ‘ontwrichtende manier’ van demonstreren is wel het truttigste en kleinburgerlijkste dat ik dit jaar heb gehoord. Demonstreren in Nederland mag, maar wel op de afgesproken plek en in het vooraf bepaalde tijdvak, zodat niemand er last van heeft. We worden een nepland met knuffeldemonstranten waarmee we vooraf overleggen waar ze hoe laat en hoe lang tegen mogen zijn. De kern van demonstreren is júist in opstand komen en de boel ontwrichten om aandacht te vragen voor iets wat je groter vindt dan de overlast die je veroorzaakt. Vanachter een rood wit lintje op het Malieveld klinkt een noodkreet om de aarde te redden als Frans Bauer tijdens een hardrock concert; niet te verstaan. 

Maar de politie heeft naar eigen zeggen “belangrijkere dingen te doen” dan mensen die het vergaan van de wereld willen agenderen wegslepen. Of je het nu eens bent met Extinction Rebellion of niet, ongemak en disruptie zijn juist de bedoeling om je stem te laten horen. Overleggen hoe je gaat demonstreren is een kind die vantevoren zegt dat ie je gaat laat schrikken. Het is je vrouw die aankondigt dat ze volgende week in Sankt Johann vreemd gaat. Het is je deur alvast openzetten voor de inbrekers als je op vakantie gaat. Heel efficiënt allemaal, maar geen zak meer aan. 

Jammer dat de onverdoofde slachtpartij binnen de Partij voor de Dieren de acties op de A12 zo overvleugelden. Mijn hemel, wat een beestenboel daar met dat kooigevecht. Sorry voor de woordspelingen, maar het is te verleidelijk. Wie Esther Ouwehand een beetje kent denkt sowieso dat de integriteitskwestie als een tang op een biologisch varken slaat. Maar de circusbeer was al los en Esther sprong als een halal-bok op de haverkist. Sommigen vonden haar te vaak een gecastreerd haantje de voorste en voelden zich als een verboden mopshond behandeld. Ze wierpen haar maar al te graag voor de circusleeuwen. Volgens anderen is dit hele gedoe een melkkoe in de kont kijken en van een mug een bedreigde olifant maken. 

Ik zeg op mijn beurt tegen Esther, wegwezen daar met zoveel haaien op de kust! Er is altijd nog plek bij BBB Vol Liefde. Die hebben ook iets met dieren en kunnen altijd nog wel een zwart schaap gebruiken. Zeker weten dat partijstrateeg Henk Vermeer dat zo weet recht te lullen dat het weer helemaal klopt.  

Richard Kemper 

(Instagram @richardkemper)