Columns

Ik las ooit; “Als je wil weten hoe God over geld denkt, moet je kijken naar de mensen aan wie hij het heeft gegeven”. Wat zal hij gelachen hebben daarboven toen hij de Aerdenhouters afgelopen week zag spartelen over het asielzoekerscentrum dat midden in hun rustieke wijk is gepland. In het schattigste kerkje van Nederland nog wel. Ik ken het goed, want ik woon er hemelsbreed 342 meter vandaan en mijn zoon is er gedoopt. 

Het kerkje is bijna helemaal van hout en charmant in alle opzichten. Echt iets om te koesteren, daar hebben mijn buurtgenoten gelijk in. Maar wij kakkers hebben het uiteindelijk zelf gedaan. Als we gewoon wat vaker naar de kerk waren gegaan om te bedanken voor onze extreme welvaart dan had het kerkje z’n deuren helemaal niet hoeven sluiten en was er nooit sprake geweest van een asielzoekerscentrum. Wat dat betreft heeft God wel humor. 

Maar wij zijn op zondag veel te druk met bladblazen, golfen op de Kennemer Golf & Country Club, schoonmaken van ons zwembad en aanmoedigen van onze mini Jortjes op de Rood Wit Hockeyclub. Cliché? Zeker. Waar? Nog veel meer. Wij hebben helemaal geen tijd om te geloven dat we mazzelpikken zijn. En dat zijn we. Onze gebeden worden al verhoord voordat we ze hebben bedacht. Waar ik in onze buurt ook kwam afgelopen maanden, overal viel ik in een hartverscheurende klaagzang over de stijging van de WOZ-waarde van onze stulpjes. “Crimineel gewoon!” klaagde de gemiddelde witwasser in de lokale knaagschuur. En kijk nu eens! Volgens veel tegenstanders zorgt de komst van het asielzoekerscentrum voor een duikvlucht van de waarde van de villa’s. Ook dit heeft onze lieve heer dus alweer opgelost. 

Sinds de sluiting in 2020 is er al veel gespeculeerd over de bestemming van het kerkje. Heel wat buurtgenoten hadden al wat ‘centjes’ bij elkaar gelegd om er luxe appartementen in te ‘ontwikkelen’ voor bemiddelde bejaarden. Zo noemen rijke mensen die anderen voor hen laten timmeren dat. Ik heb er toen relatief weinig rumoer over gehoord. Ja, wij gunnen elkaar hier wel wat. 

Of dat ook geldt voor jongens tussen 15 en 18 jaar uit oorlogsgebied gaan we zien. Jongens die dingen hebben meegemaakt die onze eigen kinderen alleen maar kennen van ‘Call of Duty’ op hun nieuwe Playstation 5. Ik snap heus wel dat het even wennen zal zijn voor de direct omwonenden, maar ik hou me vast aan mijn eigen ervaring. Als die jongens net zo lang uitslapen als mijn eigen zoon van 17 hebben we tot 16.00 uur nergens last van. 

Bovendien, Aerdenhouters zijn creatief. Ik heb de eerste buurtbewoner al horen opperen om ze allemaal gewoon meteen een Vespa te geven, dan kunnen ze lekker in een buurt verderop gaan rondhangen. Maar een chique buurvrouw (of was het een typetje van Kees van Kooten) had het juist weer over ‘noblesse oblige’ en kon niet wachten om de boys uit te nodigen voor de BBQ. “Die jongens houden toch van vuurtje stoken?” Vertederend. 

Misschien had zij ook net het artikel gelezen waarin stond dat de twintig rijkste gemeentes in Nederland nog niet de helft opvangt van de twintig armste gemeentes. Tja, we willen allemaal een goed mens zijn, maar liever niet in onze achtertuin. Voor de wanhopigen is er nog een laatste strohalm. Om de vluchtelingen een menswaardige opvang te bieden moet er wat verbouwd worden. Dat gaat met de nieuwe stikstofwet nog wel even duren. 

Richard Kemper