Columns

Ben ik de enige zeikerd die beseft dat het merendeel van Nederland nog altijd niet op BBB heeft gestemd? Als je het sentiment moet geloven is er geen ontkomen aan. We hebben straks allemaal een trekker van de zaak en de kinderen krijgen boerenkieltjes aan als schooluniform. Op alle boterhammetjes zit weer gewoon elke dag ham, hummus is voor losers en Nike blijft heus welkom in Nederland, maar alleen als ze ook klompen met swoosh logo gaan maken. Just do it! Nederland heeft een fors tegengeluid laten horen. Hoe dat klonk? Indringend, schel en hard. 

Zo ongeveer als het gillen van een biggetje in de bio-industrie dat na drie weken bij zijn moeder wordt weggehaald en z’n staartje zonder verdoving wordt afgebrand. Maar het kan ook klinken als de krakende botten van een industrie-kip dat door z’n poten zakt omdat ze in de 41 dagen dat ze leeft wordt opgefokt tot een vleeshomp 2,3 kilo. Hoe kweekvissen klinken die zonder verdoving worden gestript (organen verwijderd) of verbranden door het zout dat we op ze gooien weet ik niet, maar volgens de wetenschap moet dat oorverdovend zijn. Als we het maar konden horen. 

Hoe dan ook, we hebben ‘tegen’ gestemd. Want wat de boer kent, dat vreet ie niet meer. Dus zijn we tegen Rutte, tegen het stikstofbeleid, tegen de verstedelijking, tegen de bureaucratie en vooral: tegen bekakt praten. Want er is niks mis met kak, maar dan wel als overschot op het land in de buurt van een Natura 2000-gebied. Dan is er tenminste iets om schijt aan te hebben. Wij willen gewoon mensen die met hun poten in de modder staan. Ook al staan die over tien jaar tot hun enkels onder water wegens de klimaatverandering. 

Ik gun het Caroline overigens van harte. Wie niet? Het was echt innemend om haar bij de uitslagen te zien juichen als de moeder van Sven Kramer die niet kon geloven dat het volgende rondje nòg sneller was. En het lijkt me een buitengewoon oprecht en gezellig mens. Echt iemand die je erbij kunt hebben op het eindexamenfeest van je kind. Als uitsmijter dan, want één vermanende blik van Caroline lijkt me effectiever dan twintig waarschuwingen van een geblondeerde moeder. Over uitsmijters gesproken, niks geen truttige taartjes op het partijbureau van BBB daags na de overwinning, maar gewoon eieren met spek! Zo kan het dus ook. Bij het CDA deelde Wopke na het biechten van alle campagnefouten hosties uit en bij de VVD drukte ze nog wat gouden chocolademunten bij om de inflatie te vieren. 

Tot zover het gelul over links- of rechtsom. We gaan gewoon dwars door de polder op weg naar… ja, naar wat eigenlijk? Want we stemden dan wel tegen alles, maar waar we nu precies voor stemden is mij nog niet helemaal duidelijk. Ik denk uiteindelijk gewoon voor Yvonne Jaspers. Want beelden van boeren die over dauwend gras kievietseieren kapot trappen winnen het nog altijd van dreigende cijfers over de uitstoot van Tatasteel. 

Iedereen die deze politieke aardverschuiving ongemakkelijk vindt en roept dat Forum voor Democratie vier jaar geleden ook de grootste was en nu alweer is gedecimeerd, sust zichzelf in slaap. Caroline lijkt me een stuk stabieler dan Thierry, die zijn nederlaag overigens vierde als een cokeverslaafde na drie Red Bull. Heeft ie van zijn vriend Poetin geleerd: altijd doen of je wint. Interessant wordt het de komende jaren sowieso, dat is een waarheid als een koe. Geen biologische helaas. 

Richard Kemper