Wat een toestand afgelopen week hè? Alle nieuwssites en kranten stonden er vol van. Bachmoet? Nee joh, die hele oorlog is toch al oud nieuws? Natuurlijk, er waren wat berichtjes over de 570 meter die de Russen zich hebben terugtrokken. Als dat in dit tempo doorgaat zijn we pas in 2067 van die oorlog af en dan heeft niemand het er meer over.
Je zou zeggen dat elke dag dat de oorlog langer duurt, het belangrijker wordt om erover te schrijven, maar dat werkt met nieuws precies omgekeerd. Iets wat te lang hetzelfde blijft verliest nu eenmaal aandacht. Kijk maar naar uw partner. Het zijn van die natuurwetten. Ongeveer zoals dat werkt op een toilet waar het licht vanzelf uit gaat als je te lang stil zit. Zo voelt iedereen zich thuis ook weleens. Dat je met je armen moet zwaaien om nog gezien te worden. Maar dat bedoelde ik dus niet.
Ik had het ook niet over het gedoe rond de badpakken van Adidas. Er was protest over het feit dat mannen die showen in hun reclamecampagne. Dat protest is afkomstig van vrouwen die zich daardoor gecancelled voelen. Badpakken is hun domein! Zo houden we elkaar lekker bezig. Honderd jaar zeiken dat mannen zich niet in vrouwen verdiepen en als we er dan eenmaal voor gaan zijn we weer te fanatiek. Helaas dames, te laat! Mij zie je komende zomer alleen nog in fladderende gipsyjurkjes staand plassen in het damestoilet met om mijn nek een ketting van aan elkaar geknoopte tampons als statement voor gelijkwaardigheid. Niemand die mij nog iets kan maken.
Maar goed, ik had het dus over Chantal Janzen. Die deed deze week een broekje open over haar sexleven. Soms doet ze het vier keer per week, soms een maand niet. Ja, kom daar maar even van bij. Het lijkt er ernstig op dat ze gewoon een mens is. Het zegt iets over de stand van ons land als de frequentie waarmee Chantal Janzen bacteriën en lichaamssappen uitwisselt tot grotere krantenkoppen leidt dan Eloise van Oranje op de foto in een badpak in het Perfecte Plaatje. Of heeft u dat ook gemist?
De dochter van Petra heeft een badpak. En een lijf. En soms komen die samen op een foto. Dat vindt EO-voorman Jeroen Snel dan weer “op het randje”. Wacht even, hij voelt zich als openlijk homo thuis binnen een club waarvan de meeste mensen vinden dat homo’s niet mogen trouwen, maar een jonge vrouw in een badpak gaat hem te ver? Ik snap niks meer van deze zogenaamde nieuwe tijd waarin vastgeroeste conventies worden bevraagd.
Maar ik dank Chantal voor haar openheid. Eindelijk weet Nederland dat niet iedereen die weleens op TV komt elke nacht de sponningen uit de slaapkamerkozijnen neukt. Sterker nog, ik ga af en toe weleens express een stukje op slippers lopen om me te herinneren aan hoe dat ook alweer klonk. Wat dat betreft proberen wij in het theater al jaren het taboe op een haperend seksleven te doorbreken.
Veldhuis bekende in ons vorige programma zelfs dat hij in december weleens roept: “Lieffie, als wij ons gemiddelde van eens per maand dit jaar nog wil halen zullen we deze week toch echt twaalf keer aan de bak moeten”. En zo gaat het ook bij mij. Het vuur, de passie... Laten we zeggen, de nacht onderhandelen over het landbouwakkoord ging er heter aan toe. Misschien moet ik toch dat badpak eens uittrekken in de slaapkamer. Wie weet helpt het.
Richard Kemper
Vanaf 2024 gaan we weer werken aan een nieuw programma! We weten nog niet wat het wordt, met wie of waarover het zal gaan. Alleen dat we er allebei zijn staat vast. Heerlijk als alles nog open ligt!
Vanaf april t/m juni 2024 spelen we in een beperkt aantal zalen werkvoorstellingen waarbij we onze eerste spinsels de wereld in zullen werpen!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★