Het stomste nieuws van afgelopen week kwam uit Brabant. Binnen 2 dagen waren er al 100.000 handtekeningen voor de petitie om van carnaval een nationale feestdag te maken. Volgens de initiatiefnemers (waaronder Bavaria) zouden hiermee de carnavalsmaandag en –dinsdag tot vrije dagen moeten worden gebombadeerd. Waar zal ik eens beginnen?
Ik vind het allemaal prima hoor, dat die Brabanders hier zijn, maar ik vind gewoon; ze moeten zich wel aanpassen aan de meerderheid. Maar dat doen ze niet. Sommigen wonen zelfs al hun hele leven in Nederland en kunnen nog steeds niet fatsoenlijk ABN praten. En je pikt ze er toch zo uit, met hun accent. Ze klitten altijd samen en lopen dan in dreigende groepjes over straat. Met hun zachte g. En ze kunnen het heus wel hoor, zonder, maar ze weigeren het gewoon! Kijk, vroeger wìst je wel dat ze er waren, maar je hoorde er niet zoveel van. Ze bleven een beetje onder elkaar. Maar nu? Waar je ook gaat of staat, Brabanders zijn overal. En dat zullen we weten!
Wie staat er eerste in de eredivisie? Voilá, PSV. Wie geeft er al jarenlang de indrukwekkendste stadionconcerten? Grootse Guus. Welke cabaretiers zijn ver in de meerderheid? Guido Wijers, Theo Maassen, Hans Teeuwen, Ronald Goedemondt… precies! En lang niet iedereen wil het zien, maar het worden er steeds meer. In 1980 waren er nog maar 2 miljoen Brabanders in Nederland, nu zijn er het er al ruim 2,5 miljoen. Als dit zo doorgaat zijn Brabanders in 2040 de grootste bevolkingsgroep van Nederland!
Landgenoten, we moeten niet langer wegkijken. Laten we de Brabantisering van Nederland een halt toeroepen. We moeten de-Brantiseren, Nederland is van ons! We laten ons toch niet de wet voorschrijven door een minderheid? En iedereen die dat niet wil inzien rot maar lekker op naar hun eigen provincie! Het begint met een paar vrije dagen, maar wat staat ons verder nog te wachten van dit sluimerende gevaar? Het is een olievlek. Moeten we straks ook in de rest van Nederland carnaval vieren? Mogen onze vrouwen dan nog wel hun eigen kleding dragen? Mogen ze nog gewoon werken? Of moeten ze zich 3 dagen lang verplicht met pruiken op en dirndls aan half bezopen door wildvreemden onder hun rokken laten graaien? Onder de noemer “Dat is nou eenmaal onze cultuur?” En hoe gaat het straks op onze basisscholen? Moeten onze kinderen straks spellen met een zachte g en om de 3 zinnen “keigaaf” roepen? Mogen we straks nog onze plaatsnaam nog wel uitspreken zonder er verplicht “De Gekste!” achteraan te plakken? Of moet het “Beverwijk, de gekste!” worden? Nog even en ze hebben een eigen BP, een ‘Brabander Partij’. Willen we dat? Laat ik het anders zeggen: willen we meer of mìnder Brabanders…!?
Tot in het theater!
Richard Kemper
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★