Columns

Ik begin me langzamerhand ernstig zorgen te maken. Er heeft zich nog steeds niemand aan ons vast geplakt. Niet aan ons podium, niet aan ons decor, niet aan mezelf. Dat betekent in deze tijd maar een ding: wij zijn als kunstenaars niet waardevol genoeg om een statement mee te maken. Lekker dan. Bezetten is helemaal hot. Lijkt me toch frustrerend dat het inmiddels zo is ingeburgerd dat als je met je gele vestje een landelijke talkshow bezet, Eva Jinek niet verblikt of verbloost maar rustig met je begint te babbelen alsof ze een schoolpleinmoeder op de markt tegenkomt. Wanneer moet jij luizenpluizen? Sta je dan met je keiharde actie.

Nee, dat moet van Gideon van Meijeren heel anders. Die riep zijn achterbannetje op om naar de Tweede Kamer te togen en daar net zo lang te blijven tot de regering weg is. Het verleden leert ons - volgens hem - dat daar helaas soms dodelijke slachtoffers bij vallen, maar desondanks hoopt Gideon op een dergelijke ‘fluwelen’ revolutie. Op de suggestie dat hij hiermee zijn volgelingen aanspoort om de Tweede Kamer te bezetten reageerde hij net zo gestoken als mijn puberzoon als wij roepen dat hij niet zuinig is op zijn spullen omdat zijn fiets weer eens spoorloos is. Hoe kùnnen we zoiets zeggen?! Die fiets is helemaal niet ‘kwijt’, hij weet op dit moment gewoon even niet waar die is, dat is iets héél anders! 

Gideon voldoet wat dat betreft helemaal aan het profiel van jongens pubers. Die ontdekken op die leeftijd vaak twee dingen waar ze vervolgens niet meer mee kunnen stoppen. Discussiëren en dat andere. Eindigt ook op -eren en het is niet ‘leren’. Enfin, elke puberouder weet, niet op reageren is het beste. Elke repliek op een discussie is als reageren op de grappen van Gordon. Zolang je lacht gaat ie door. 

Dat bezetten hot is, weet inmiddels ook Lil’ Kleine. Zijn Jamie bleef lekker plakken in zijn stulpje toen Lil’ alweer terug kwam van het uitdeuken van z’n Range Rover. Niet weg te krijgen. Lil’ dacht nog even: “Aha! Dat bedoelde ze dus met het huis-houden!” Wat is dat toch met dat bezetten? Stelletjes laten ook vaak weten dat hun partner ‘bezet’ is. Heel subtiel op Facebook of Instagram. Als de één een foto van zichzelf post in de sportschool zet de ander er dan zestien hartjes onder met een kwijlerig “Vanavond sporten we nog even door..." Brrrr. Een soort markeren van honden die hun territorium afbakenen door langs de rand te plassen. Zolang er mensen zijn, wordt er bezet. De Gazastrook, Oekraïne, het capitool in Amerika, de stoel van de minister-president. 

De jongens die in Mallorca tekeer gingen zijn voorlopig ook bezet. In hun cel. De straffen staan in schril contrast met de dood van Carlo. Het slachtoffer relaas van Carlo’s vriendin en van zijn vader waren hartverscheurend. Tegelijk denk ik aan de ouders van die jongens. Ook slachtoffers. Hoe een cocktail van hormonen, groepsdruk, drank en onaffe hersenen alles in één bezeten moment kapot kan maken. Misschien stonden die ouders zelf nog niet eens zo lang geleden ook in een geel hesje. Maar dan langs de weg, als klaar-over om hun kroost veilig naar de overkant te loodsen. Mislukt... Bezetten en bezeten, het scheelt maar een letter. De T van (heel erg) Triest. Voor iedereen. 

Richard Kemper