Ik lig op m’n rug in het gras. Het is tropisch heet en het is achter in mei. Bizar. Gerard Joling zou hier vast op hebben ingehaakt “Hoezo? Het is altíjd heet achter in mei” maar ik vind het lastig. Ik geniet er van, maar het voelt dubbel. Zoals met kaartjes voor een uitverkochte voorstelling krijgen van iemand die niet kan omdat een geliefde op sterven ligt... Boffen voor mij, maar er zit een rafelig randje aan. Zo lig ik hier, te genieten...
Zoals je dat straks kan van voor 100,- euro naar Ibiza vliegen vanaf Lelystad. Terwijl je weet dat ze in Hoenderloo dan niet meer in hun tuin kunnen zitten… Ik weet nog dat wij ooit naar Beekbergen (naast Hoenderloo) verhuisden omdat het zo bloody druk werd/was/is in de randstad. Nu zijn zij aan de beurt. En dat weten ze na afgelopen woensdag zeker. Dankzij de ‘belevingsvlucht’. Een hoogte van 2740 meter blijkt op de stille Veluwe helemaal niet zo hoog. Als er 3 trams, 6 pizzakoeriers, 9 driftig bellende Deliveroo’s en een lallende bierfiets door de Ferdinand Bol rijden heb je niet zo’n last van een overvliegende Ibizabus of Tui-taxi. Maar twee kleppende bejaarden op een e-bike op de fluisterveluwe kan al bloedirritant zijn. Laat staan de Benidormexpress over je achtertuin. Maar ja, voor 100 euro naar Ibiza, hallo! Het goede nieuws voor Hoenderloo is wel dat als we dat met z’n allen maar vaak genoeg doen, we straks niet meer naar Ibiza hoeven. De Costa Hollanda is dan net zo warm. Lekker uit je plaat gaan bij een DJ op het strand van Utrecht aan Zee… Heerlijk. Je geniet, maar je weet ook dat het niet helemaal klopt. Zoals Volkert van der G straks geniet van z’n nieuwe leven in Zweden of Guatamala. Hij heeft het knap gespeeld, dat moet gezegd. Voorwaardelijk vrij komen en dan alle voorwaarden weten te lozen. Dat is gewoon strafvermindering fixen… Petje (en zonnebrilletje) af! Hij zal vast genieten, maar ergens hoop ik dat ie ook weet dat het niet helemaal klopt. Net zoals ik hier in m’n dorre gras lig. Eind mei. En zoals we straks in de winter weer gaan genieten van onze CV op gas. Terwijl we weten dat ze in Groningen langzaam richting China aan het afzakken zijn. Zomaar. Zonder waarschuwing. Niet eerst een ‘belevingsbeving’, nee gewoon, tril, krak, zak er maar in. Maar ja, ik ben ook weer geen groot fan van koken op inductie, dus.... Het is een aflopende zaak, da’s nogal Wiebes, dus ik geniet er nog maar even van. Van koken op gas, en liggen in m’n gras. Al weet ik dat het niet helemaal ok is… Dan voel ik ineens koude, stekende pijntjes in m’n gezicht!? Hagel. Heel veel hagel! Ik vlucht naar binnen en zie de tuin in een paar minuten tijd volledig wit worden. Witter dan de kerst. Als het gestopt is willen de kinderen een sneeuwpop maken. Weer geniet ik. Nu van het beeld van de kinderen die een bal proberen te rollen van hagel. Prachtig. Al knaagt het ergens toch… achter in mei.
Tot in het theater,
Remco Veldhuis
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★