Welke Ab? Kijk, zo snel kan het gaan. Ab Osterhaus! Onze vrolijke pessimist. Tot een paar maanden geleden nog onze nationale buurman die elke dag ongevraagd bij je aanbelde om te vertellen dat er een dakpan scheef lag. Zo’n buurman die de hele tijd ontzettend gelijk heeft maar toch irritant wordt als ie dat elke dag komt halen. Maar goed, niemand wist wat ons overkwam dus we hielden ons vast aan Ab. Eerlijk is eerlijk, hij heeft ons met zijn angstaanjagende retoriek toch behoorlijk in het gareel gekregen. En de overheid dingen laten doen die niemand voor mogelijk hield. Maar waar is Ab? Op omscholingscursus misschien? Nu we met z’n allen net doen of we Corona hebben verslagen moet Ab een ander werkgebied zoeken. Die zijn er gelukkig genoeg.
Hij zou bijvoorbeeld iets zinnigs kunnen zeggen over de miljarden subsidie die de afgelopen jaren zijn gestopt in het bevorderen van biomassa-installaties. Opeens blijkt volgens de Europese koepel van wetenschappers dat die meer CO2 opwekken dan kolen en gas en “een hele slechte energiebron” zijn. De miljarden subsidie die zijn geïnvesteerd waren “zinloos”. Waar komt dit opeens vandaan? Is dit een nieuw inzicht? Is er iets veranderd aan de techniek waardoor we nu pas weten hoe het echt zit? Nee! Dit hadden we allang kunnen weten. De ondernemers die de afgelopen jaren multimiljonair zijn geworden van de subsidies voor hun houtverbrandingsfabrieken wisten het zelfs. Ik ken een paar van die mannen. Die ga ik op het volgende hockeyfeestje helemaal arm zuipen en oproepen om ons geld linea recta terug te storten. Kansloos natuurlijk, maar ze kunnen op z’n minst vanuit hun olifantenlullenleren Maseratistoelen hun excuses aanbieden. Of spijt. Of berouw. Dat schijnen namelijk drie totaal verschillende dingen te zijn.
Althans, volgens Pieter Heerema van het CDA die spijt en berouw wel passend vindt voor het feit dat we honderdduizenden Afrikanen met bereklemmen hebben gevangen om ze in Curaçao als slaaf te verhandelen, maar excuses echt te ver vindt gaan. Het ruimt wel lekker op zo, weer een partij minder om te overwegen bij de verkiezingen. Volgens de tegenstanders van ‘excuses’ erken je daarmee dat je er schuld aan hebt en daarvoor vinden zij het te lang geleden. Nou heb ik van mijn vrouw geleerd dat bijna niets te lang geleden kan zijn om je schuldig over te voelen dus het heeft vast gewoon met geld te maken. Bij spijt en berouw hoef je alleen triest te kijken, bij excuses moet je betalen. Waar komt die laffe koppigheid bij het CDA om volmondig ‘sorry’ te zeggen in ‘Gods Naam’ vandaan? Als er een partij is die zou moeten weten hoe belangrijk het is om je zonden te erkennen... Los het op, schoon schip, door! Als het om dat stomme geld gaat, laat er nou heel toevallig voor de komende jaren nog 11,4 miljard euro op de plank liggen voor 628 biomassafabrieken... Beste Ab, leg jij het nog één keer uit? Naar jou luisteren ze tenminste.
Richard Kemper
Vanaf 2024 gaan we weer werken aan een nieuw programma! We weten nog niet wat het wordt, met wie of waarover het zal gaan. Alleen dat we er allebei zijn staat vast. Heerlijk als alles nog open ligt!
Vanaf april t/m juni 2024 spelen we in een beperkt aantal zalen werkvoorstellingen waarbij we onze eerste spinsels de wereld in zullen werpen!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★