Er is van alles te doen om de Regeling Vervroegd Uittreden (RVU), ofwel de ‘Zwaarwerkregeling’. De regeling maakt het mogelijk voor mensen met ‘zware beroepen’ om drie jaar voor hun pensioenleeftijd te stoppen met werken. De regeling is bedoeld voor beroepen zoals vrachtwagenchauffeur, stratenmaker, mensen met handen aan het bed in de zorg en politieagenten. Met de huidige pensioenleeftijd van 68 jaar moeten veel van deze mensen dan tot hun 65-ste werken, nog steeds een leeftijd waarvoor ze in Frankrijk het land op slot gooien. Maar de regeling stopt eind volgend jaar en de vraag is nu, hoe verder?
Een ‘no brainer’ zou je denken, maar zoals met zo’n beetje alle regelingen in dit land is het met de huidige uitvoering nogal uit de hand gelopen. Zo geldt de regeling bijvoorbeeld voor iedereen bij de politie, waardoor niet alleen agenten op straat drie jaar eerder mogen stoppen met werken, maar ook de administratief medewerker die het printerpapier bijvult. Een aanzienlijk deel van de CAO’s met de Zwaarwerkregeling geldt inmiddels voor sectoren waarvan je niet meteen denkt “Sjongejonge, die hebben het zwaar”. Financiële dienstverlening, ICT, pharmacie? Maar het is allemaal te duur geworden dus de vraag is nu: wat is een zwaar beroep? De overheid wil dit aan de markt overlaten. Daar gaan we.
Hebben mensen in een kantoortuin het zwaar? Ik vind van wel. Je moet elk kwartaal steengrillen met de afdeling, jij bent altijd degene die het koffielekbakje moet verwisselen, je moet als vrouw elk jaar de veel te gretige verjaardagskussen van grijze baarden doorstaan en altijd blijven lachen om de súperleuke grappen van collega’s. De toetsen van je toetsenbord zijn verwisseld, je nietmachine is vastgeplakt, een briefje ‘buiten dienst’ hangt op een werkende lift, je bureaustoel is versteld naar kinderhoogte en als je je computer opstart klinkt er een keiharde scheet uit de boxen over de hele afdeling. Maar lachen zal je! Elke dag, veertig jaar lang.
Heb je als politicus een zwaar beroep? Me dunkt! De ene helft van de tijd moet je doen alsof je allerlei onzinnige complottheorieën serieus neemt en de andere helft van de tijd kan je elk moment op je bek worden geslagen zonder persoonlijke excuses achteraf. Bovendien moet je als politicus de hele tijd je talen maar op niveau houden om de sponsoring van je partij veilig te stellen. Ga er maar aan staan: Russisch, Tsjechisch, Hongaars.
Sportpresentator? Megazwaar! Je mag ruim een jaar lang aan de schandpaal hangen en ten overstaan van schijnheilig Nederland allerlei intieme details over een affaire van zestien jaar geleden delen om uiteindelijk via de rechtbank in de marge nog een paar programma’s in elkaar te mogen rommelen.
Musicalacteur? Superzwaar! Je zal maar Jezus moeten spelen in The Passion en met een loodzwaar, verlicht kruis op je rug zesendertig repetities door de straten van Zeist sjouwen terwijl er vijfhonderd kakkertjes op fatbikes naar je roepen ‘Kruisig hem, kruisig hem!’ Alle BN-ers hebben sowieso een zwaar beroep omdat ze de hele dag hun app-geschiedenis moeten wissen voordat de hacker-afdeling van Yvonne Coldeweijer toeslaat en uit elk berichtje naar je schoonmoeder een schandaal weet te peuren.
Moeten we het nog hebben over het beroep van besnorde tafelheer in een dagelijkse talkshow? Dan moet je op jouw leeftijd nog een hele cursus ‘respectvol samenwerken’ doen. Van een uur. En dat voor een geschat inkomen van slechts 1,2 mijoen per jaar. Loodzwaar.
Eigenlijk hebben we allemaal een zwaar beroep. Oké, er is een uitzondering, columnist. Ik hoef de gekkigheid in dit land alleen maar over te typen. Appeltje-eitje. Kortom: ik moet nog even.
Richard Kemper
Instagram @richardkemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★