Ik ben toe aan vakantie. Moe van de eerste helft van 2017. Maar waarom eigenlijk? Ok, hard gewerkt, maar in vergelijking met mensen die echt hard werken stelde het geen reet voor. Juffen, meesters, mensen in de zorg, kabinetsformateurs. En toch moe. Zou ik oud worden? Zal toch niet? Ok, ik heb wel steeds langere armen nodig om m’n ipad te kunnen lezen, en ik kan tegenwoordig makkelijker zonder seks dan zonder slaap in plaats van andersom, maar dan nog…
Zolang ik nog niet wekelijks voor de kijkbuis zit om ‘We zijn er bijna’ te zien valt het alleszins mee toch? O shit, zei ik nou net ‘kijkbuis’ en ‘alleszins’ in één zin? Paniek! Rustig Remco je bent niet oud, je bent medium… Of was wat er vanochtend gebeurde gewoon de druppel? M’n oudste wilde namelijk een balletknot in haar haar. Een geweldig begin van m’n dag, want ik weet niet hoe dat moet… Iets met haar door een soort donut halen, dan het haar over de donut verdelen, de rest er omheen wikkelen en dan vastzetten met 10.000 speldjes. Om gek van te worden. Na 8 keer proberen heeft ze iets op haar hoofd dat nog het meest wegheeft van een hondendrol, maar wat kan mij het schelen. Ze kan toch niet op haar hoofd kijken. Ontbijt er in en hup met twee kinderen naar school. We zijn laat dus ik laat de jongste even in de auto. Ik ben toch zo terug. Maar als we de klas binnen komen zie ik 5 moeders met een satéprikker in de hand in de aanslag staan alsof ze ME zijn die een groepje hooligans opwacht. Kak, een onaangekondigde controle van de luizenKGB! Als m’n oudste de sateprikkermoeders ziet, zet ze het op een gillen want ze weet wat dit betekent: einde balletknot! En ik weet ook wat dit betekent: wachten tot ze ‘schoon’ is bevonden want dan mag ik pas weg. In het slechtste geval mét dochter want: “Bij elk spoor van luis, gaan ze mee naar huis” luidt de slogan! Een moeder die ik niet kan uitstaan, steekt haar ontspannen ‘ik heb wél alles onder controle’ hoofd om de deur en zegt: “Er maakt iets heel hard geluid in je auto”. Oh nee, de jongste! Ik wil weg maar m’n oudste raakt ondertussen in gevecht met 3 luizenmoeders die haar in een houdgreep houden. Na 7 minuten vrij worstelen blijkt ze “schoon”. Ze ziet er uit alsof ze met 160 kilometer per uur haar hoofd uit het autoraam heeft gehad… Als ik bij m’n auto kom hoor ik inderdaad veel geluid. Shit, het alarm! Om autodieven het rijden met een gestolen auto tegen te maken gaat de autoradio automatisch keihard aan! M’n dochtertje kijkt me met grote verschrikte, betraande ogen aan terwijl ik Edwin Evers, Rick en Niels oorverdovend hard hoor lachen. Wat een ochtend. Het is pas 08:40 en ik ben gesloopt… Dat is het! Ik ben niet oud, ik heb gewoon jonge kinderen. Ik ben moe van de 2e helft van het schooljaar. Da’s alles. Ik wens alle ouders met (jonge)kinderen dan ook alvast een hele fijne, ontspannen vakantie toe. Ook al gaan ze mee….
Tot over 2 maanden, ook namens Kemper,
Remco Veldhuis
Vanaf 2024 gaan we weer werken aan een nieuw programma! We weten nog niet wat het wordt, met wie of waarover het zal gaan. Alleen dat we er allebei zijn staat vast. Heerlijk als alles nog open ligt!
Vanaf april t/m juni 2024 spelen we in een beperkt aantal zalen werkvoorstellingen waarbij we onze eerste spinsels de wereld in zullen werpen!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★