Ik had zo’n schattige column in m’n hoofd. Over Staphorst waar ik vorige week spontaan afsloeg. Het was immers zondagochtend, dus daar was God. En die moest ik net hebben. Ik had gewoon wat vragen. Hoe het kwam dat zijn fanatiekste aanhangers tegen liefde tussen mensen van hetzelfde geslacht zijn bijvoorbeeld. En of hij (of zij!) het misschien nog eens allemaal aan de Staphorsters uit wilde leggen. En toen won Trump. Weg column. Apathisch zat ik voor de buis. Ik vroeg me af wie wij nu de volgende verkiezingen naar voren moeten schuiven als boegbeeld. Het is toch belangrijk dat staatshoofden een beetje op gelijk niveau met elkaar van gedachten kunnen wisselen.
Ik denk aan Johan Vlemminx. Die lanceerde vorige maand nog het idee om “10 bimbo’s gratis in m’n villa te laten wonen om op naaldhakken en in bikini rond te lopen op weg naar hun onhaalbare droom”. “Naaldhakken”, “bikini” en “onhaalbare droom” in één zin moet Trump toch als muziek in de oren klinken. Ik denk aan Holleeder. Ze hebben ongeveer hetzelfde idee over waar je mee weg kan komen. Trump riep pas geleden: “Ik kan midden op 5th Avenue gaan staan, iemand dood schieten en dan nóg zou ik geen stemmen verliezen”. Emile Ratelband? Die noemde zijn ex-vrouw onlangs nog een “kutwijf” en “een hoer”. Past prima in het rijtje kwalificaties die Donald vrouwen die hij niet mag toedicht: “dikke varkens, honden, slonzen en vieze beesten”. Peter Jan Rens? Donald belooft binnen 4 jaar een verdubbeling van economische groei en Peter Jan gelooft in zijn comeback. Ze hebben dezelfde fantasie. Of is het tijd voor rehabilitatie van oud ABN AMRO topman Rijkman Groenink? Of het nu van je klanten is of in een vrouwenkruis, graaien is graaien. Ach wat doe ik nou moeilijk? Gewoon Willem Alexander natuurlijk! Beiden hebben een voorbeeldfunctie, maar betalen nul belasting en hebben daar geen enkel probleem mee. Gelukkig hebben we nog even voordat Trump bekomen is van de schrik. Want één ding was duidelijk tijdens z’n speech, de laatste die dit had verwacht was Donald zelf. Hij leek zelfs een beetje in shock. Alsof ie dacht: “Jongens, dit was ook weer niet de bedoeling!” Kijk, als je 70 bent en alles kan kopen is zo’n verkiezingcampagne even wat anders dan golfen of een cruise. En je koopt het onkoopbare: aandacht. Toch leuk voor een jaartje. Maar het moet wel een geintje blijven moet Donald ergens onderweg hebben gedacht. Elke keer dat hij steeg in de peilingen, gooide hij er een schepje bovenop. Beledigingen, vloeken, sexisme, domheid; niets hielp. Integendeel. “Wat is dit voor land?” dacht ie regelmatig. En hij meende het dan ook, elke keer dat ie tijdens z’n speech “Unbelievable” riep. Je zag hem denken, “Fuck, nu moet ik de komende 4 jaar nog echt wat doen ook”. Niemand op dat podium had dit verwacht. En niemand was er blij mee. Op één na. Trump’s vrouw, Melania had ik hiervoor nog niet zo vaak zien lachen. Er viel een last van haar ranke schouders. Opluchting… “Hij is weg. Héél véél weg. Rust! Ik ga maar eens een lekkere vakantie boeken. Even weg met de kinderen, naar een plek waar ze vrouwen met rust laten en je een kruis gewoon in de kerk vindt in plaats van mijn rok”. Ze fluistert tegen haar dochter: “I heard Staphorst must be very nice”.
Sterkte.
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★