Ik volg de kijkcijfers een beetje. Gewoon om aangesloten te blijven bij wat die 1000 mensen met zo’n kastje allemaal zitten te begluren ’s avonds. Vind ik leuk. Vooral omdat hun kijkgedrag min of meer bepaalt wat de overige 16.999.000 Nederlanders visueel te vreten krijgen. Hilarisch dat het zo werkt, maar het kan blijkbaar niet anders. Als ik op m’n telefoon een keer Google op ‘corrigerend ondergoed’ en later op m’n laptop naar een kinderstoel zoek krijg ik ‘toevallig’ 36 advertenties voor corrigerend ondergoed voorgeschoteld, maar kijkcijfers meten op een andere manier kan blijkbaar niet!?
Maar goed. Vorige week startte een nieuwe ‘soap’ rond de nogal aan lager wal geraakte Peter-Jan Rens. “Waar zitten de kladden eigenlijk?” Nou, vooral in je carrière Peter-Jan… dacht ik even. Voor de jongere lezers: Peter-Jan was een soort influencer die vet grappige kindertelevisie maakte. Vonden we toen hè. Nu zouden we een man van middelbare leeftijd in pyjama, bijgestaan door een andere man in een geel hemdje en een sportbroekje nooooooit meer met jonge kinderen laten spelen, maar dit was nog in het pre-pedo tijdperk. Althans, dat dachten we… Enfin, die Peter-Jan staat dus, samen met z’n aanstaande tienerbruidje, centraal. Schitterende televisie voor vooral uitgebluste stelletjes in de schuldsanering die willen denken “ach, zo slecht hebben wij het nog niet hè schat?”. Het is meer een soort Peter-Pan eigenlijk, de man weigert volwassen te worden. Maar de kijkcijfers vielen tegen. Slechts 57 kastjesdrukkers keken naar deze 1e aflevering van ‘Help mijn man is circus Rens’. Dat komt met wat wiskundige trucjes neer op iets van 341.000 kijkers. Niet veel. En alsof die mensen niet al tot aan hun lurven in de shit zitten, kregen ze er nog veel meer over zich heen. De Mopperkont des Vaderlands Youp kreeg zelfs een beslagen bril van ergernis. Rens erger je niet? Dus wel. Hij fileerde Rens’ Rariteitenkabinet en de dienstdoende omroepbaas voor het mogelijk maken van dit tv-klisma. Die zich op zijn beurt weer verdedigde door het zwaarste wapen in te zetten waarover een man beschikt; z’n vrouw. Gevolg? Een rel. Youp zeek af, Wendy van Dijk verdedigde, Youp zaagde door, Wendy verweet de ketel dat ie zwart zag etc. etc. Gevolg daarvan? Heel veel pers, ook de serieuze, hilarisch. Waar ik met dit hele verhaal naartoe wil? Afgelopen week was aflevering 2 op de buis en ik verwachtte dus, met dank aan Youp en Wendy en de trutpers dit een journalistiek onderwerp vond, een ontploffing van de kijkcijfers. Maar wat denk je!? Slechts 58 kastjesdrukkers stemde af op ‘Rens je rot’. Goed voor maar 3.500 mensen meer. Ik was verrukt. Want in tijden van Golden Trump Showers, tendentieuze koppen in dito kranten, peilingen die aan vooroorlogse toestanden doen denken en tijden waarin hulpverleners blijkbaar een doelwit zijn, verwacht je stijgende cijfers voor de onderkant van de moraal. Maar nee! Sterker nog, Planet Earth, een natuurdocumentaire scoorde ruim 2.100.000 kijkers. Ik ben dan ook trots op ons. Tranen in m’n ogen. Kennelijk werkt het zo dat als de wereld zich van z’n lelijkste kant laat zien, we juist de behoefte krijgen om te kijken naar hoe mooi ze is.
Tot in het theater,
Remco Veldhuis
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★