De kinderen komen morgen eten en dan zijn er traditioneel mini tompoucejes. Paniek, de vriezer is stuk. Op naar een grote mediawinkel. Schreeuwende kinderen, wegversperrende rollators, zweetlucht van personeel, zeventig tv-zenders keihard aan, ik wil hier weg. Na een kwartier achter mannen in bloesjes met korte mouwen aanrennen, laat ik er eentje struikelen. ‘Arnold’ staat op zijn sticker. “Ik zoek een niet een al te dure vriezer die op de huidige plek past.” Arnold sloft naar de computer. Na lang zuchten; de Etna NoFrost. Eigenlijk € 289,- maar vandaag 239,-. De Rolls Royce onder de automatisch ontdooien functies. Doen!
Helaas, uitverkocht. Wil Arnold het magazijn checken? Graag Arnold! 5 Minuten, 10 minuten, na 15 minuten zweeft het hoofd van Arnold pas weer boven de schappen uit. Waar was je nou?! “Ik had pauze.” Maar op zijn steekwagentje: de Etna NoFrost. Super! Bij de servicedesk beneden kan ik met de bon betalen en hem meenemen. Driehonderd mensen met een bon. Daar is Arnold met mijn Etna NoFrost op z’n steekkarretje. “Arnold! Even betalen!” Arnold: “Helaas, dit is niet mijn afdeling.” “Doe niet zo flauw man, hou even dat pinapparaat tegen m’n telefoon dan kan ik door!” Beveiliging: “Meneer, dit is onveilig gedrag, u kunt aansluiten of u wordt verwijderd”.
Uur later. Ene Amir vraagt hoe ik hem wil meenemen? “Ik gebruik dat steekkarretje wel even, breng ik 'm zo terug.” Amir: “Dan moet u uw legitimatie achterlaten.” Shit, heb ik niet bij me. “Dat is wel verplicht in Nederland hè?” 18.00 uur thuis. Bekaf. Vriezer past niet op oude plek, ik duw hem in de garage, haal de tompoucjes bij de buren op, stekker erin, klaar. Volgende ochtend: hele plas roze smurrie op de garagevloer. Ik check het label, het is geen vriezer maar een koelkast! Klantenservice bellen. Chantal: “Hè wat vervelend. Maar in onze verkoopvoorwaarden staat wel dat we adviseren om de aankoop te controleren voordat u de winkel uitloopt. We kunnen hem wel omruilen.” Top, ik kom eraan!
Chantal: “Zo werkt dat niet. We moeten eerst de oude koelkast ophalen en pas als we die binnen hebben kunnen we een nieuwe vriezer brengen. Dat wordt eind deze week. Maar - en ik mag dit eigenlijk niet zeggen - u kunt ook online een nieuwe vriezer bestellen, die wordt dan met spoedbezorging vandaag al geleverd en dan maken we aparte afspraak voor het ophalen van de koelkast later deze week.” Super! Ik bestel de nieuwe vriezer, inmiddels weer € 289. Oude koelkast zet ik buiten in het fietsenhok. Donderdag, vrachtwagen voor de deur, chauffeur stapt uit: Arnold!? “Ja, nieuwe functie, maar eerst pauze.” Kwartier later. Arnold kijkt van het apparaat naar z’n bon. “Hier staat dat ik een vriezer moet ophalen, maar dit is een koelkast. Die kan ik niet meenemen.”
Bellen naar Klantenservice, Chantal! “Die werkt hier niet meer, u spreekt nu met Amir.” Huh, Amir? “Ja, promotie. Maar goed, afgeprijsde apparaten moet u zelf terugbrengen.” Prima! Koelkast weer in auto, terug naar de servicedesk. “Chantal?! Wat doe jij hier?” Chantal: “De Klantenservice moest inclusiever, dus ik moest ruilen met Amir.” Logisch. “Enfin, ik kom deze terugbrengen.” Moeilijke blik: “Zijn dat slagroomsporen? Gebruikte artikelen kunnen wij helaas niet terugnemen.” Ja, en nu? “U kunt het beste de klantenservice bellen.” Ik bel. “Arnold!? Wat doe jij… laat maar. Zette je me nou in de wacht?” Arnold: “Ja, pauze. Voor we verder gaan, mag ik straks nog een paar vragen stellen voor ons klanttevredenheidsonderzoek?” Natuurlijk Arnold, heel graag zelfs.
Richard Kemper
Instagram @richardkemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★