Afgelopen week ging om de dood van Bowie, de vervalsingen van Brood, de aanslag in Istanbul, nog heel veel Keulen en ik werd geraakt door beelden van hongerende kinderen in Madaya. Door deze heftige nieuwsberichten zou je bijna vergeten dat D66 een voorstel indiende om de tekst “Bij de gratie Gods” te schrappen uit wetsartikelen. Nu denkt ieder weldenkend mens natuurlijk meteen: “De wereld staat in brand en D66 komt met zo’n kulonderwerp? Belachelijk!” Dus waar gaat het precies om?
Alle Nederlandse wetten beginnen met: “Wij, Willem-Alexander, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.” Dat “enz. enz. enz.” is trouwens de officiële tekst. Raar toch? Je probeert de Koning heel belangrijk te maken en dan sluit je af met “enz. enz. enz.” Ik zie mezelf hier thuis al zeggen: “Schatje, ik hou van jou enz. enz. enz.” En hoezo die ‘Wij’ voor ‘Willem-Alexander’? Ik zie er altijd maar één, of manipuleert Lucky TV dat ook al? Maar het ging om de passage "Bij de gratie Gods". Die hebben we te danken aan Lodewijk Napoleon toen ie in 1806 noteerde dat hij ‘Koning van Holland’ was "door de gratie Gods". De Koning kwam hiermee tussen het volk en God te staan. Koning Willem I volgde zijn voorbeeld en nam de passage over. Tot en met vandaag. De oorsprong van de traditie stamt overigens uit de middeleeuwen, maar toen hadden ze wel meer gebruiken die we nu niet meer hanteren: kruistochten, kuisheidsgordels, geloven in heksen, de galg, guillotine, de brandstapel… Ik zou bijna zeggen: "enz. enz. enz." Kernpunt van D66 is dat we in Nederland een scheiding van kerk en staat hebben en dat Willem alleen een kruisje onder een wet zet in opdracht van gekozen volksvertegenwoordigers. Dus niet namens een of andere hogere macht. Bovendien telde Nederland vorig jaar meer ongelovigen dan gelovigen dus wat heeft die hele God nog in de wet te zoeken, is de redenatie? Tegenstanders van dit voorstel hebben natuurlijk gelijk. Er zijn 1.000 belangrijkere zaken die nu aandacht verdienen dan die paar stomme woordjes “Bij de Gratie Gods”. Ik noem een Islamitische Staat, weigerambtenaren, moslimscholen die niet voldoen aan de Nederlandse onderwijsnormen, ongelijke rechten van vrouwen bij de SGP, regimes waarin meisjes niet naar school mogen, homo’s die volgens velen niet mogen trouwen, aanslagen in Istanbul... Wacht even, bijna alle zaken die we belangrijker vinden dan ‘die paar woordjes’ hebben juist opvallend vaak een link met ‘die paar woordjes’... Misschien is dat voorstel van D66 eigenlijk nog niet zo gek. Dat er één land in de wereld is die zegt; onze staat doet alleen iets uit naam van het volk. En dus niet uit naam van een of andere hogere macht, daar komt gedonder van. En aangezien ‘God’ volgens mij vooral ‘het goede’ is, zal hij of zij vast geen bezwaar tegen de invoering hebben. Sterker nog, ik denk zomaar "bij de gratie Gods".
Tot in het theater!
Richard Kemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★