Ik weet niet hoe het met u is, maar ik zit redelijk aan m’n taks. In een wereld waar het dagelijks alleen nog maar over grenzen gaat is mijn grens wel zo’n beetje bereikt. Er kan niets meer bij. Vol = vol. Vol met ellendig nieuws...
Zoveel mensen verzopen hier, zoveel kinderen geëxecuteerd daar, een vliegtuig vol met Russen uit de lucht geterroriseerd, een tsunami van zus, een golf van geweld zo, de dreiging neemt toe, de spanning stijgt, de bom zal barsten, het is wachten op de klap… Anders dan bij het herhaaldelijk zien van uitgehongerde mensen in Afrika in de jaren ’80, lijk ik er nu maar niet aan te kunnen ‘wennen’. Net als je denkt dat het dieptepunt is bereikt blijkt er weer een nieuwe idioot, een andere religieuze kloteclub, een zoveelste gestoorde gek of geflipte dictator nog lager te kunnen. De oplossing is dan gewoon even een tijdje geen nieuws meer volgen toch? Een soort ‘gevechtspauze’. Maar als cabaretiers die maandelijks bij Evers Staat Op een nieuwsoverzicht ‘zingen’ en dat dagelijks in het theater met een verse versie doen is dat geen optie. Daarom wil ik iets anders voorstellen. Ik weet dat het een beetje klinkt als een Kinderen voor Kinderen liedje maar is het geen idee om een soort balans te brengen in het brengen van nieuws? Een gezondere verhouding tussen leuk en ellende? Een quotum ‘goed & gaaf’? Als het met melk, varkensvlees en vluchtelingen kan, waarom dan niet met nieuws? En dat dat zin heeft staat treffend beschreven op decorrespondent.nl in het artikel ‘Wie goed doet, komt nooit op het journaal’. Ik geloof namelijk dat het tijd is dat je dan juist wél op het journaal moet komen. En ik ben niet de enige, dat weet ik zeker! Dit land schreeuwt om meer ‘lief’, ‘zacht’ en ‘fijn’. Exact om die reden ontploften de kijkcijfers van Heel Holland Bakt. Liever dan dat gaat TV niet worden. Dit is geen pleidooi voor een Algemeen Lachblad, De Telegááf.nl of Het Hahahahaarlems Dagblad maar wel voor een andere verhouding in nieuws. Eentje die meer recht doet aan het goede dat de mens doet. Nieuwsfeiten die (ook) het melden waard zijn! In ieder geval meer dan een ‘PAS OP SCHOKKEND’ filmpje van een kopschoppertje wat wordt voorafgegaan door een commercial voor haarverf. Je weet wel, een waarschuwing voor ellende als lokaas voor een commercial. Ik denk dan ook niet dat mijn voorstel bij de mediabazen enthousiast ontvangen zal worden. Want ellende is gewoon handel. Een vertraagd fragment uit datzelfde kopschopfilmpje zag ik zelfs vier keer achter elkaar in een nieuwsuitzending. Vier keer! En ik keek er naar. Tja, wat dat betreft heb ik ook nog eens boter op m’n hoofd. Ok, als meer goed nieuws dan geen optie is, dan maar wat meer Heel Holland Bakt? Lijkt me een mooi begin. Wat mínder boter op je hoofd, wat meer aan je vingers…
Tot in het theater,
Remco Veldhuis
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★