Ik werd gevraagd een fimpje in te spreken om mensen op te roepen te gaan stemmen. Dat heb ik niet gedaan. Ik was de enige, want afgelopen week struikelde je op social media over hartverscheurende oproepen om maar te stemmen. Dichters, schrijvers, rappers, zangers, cabaretiers, politici, presentatoren en ander bn-er varia; allemaal riepen ze dat het je plicht is, dat je moét, dat het een minachtig is van de democratie als je niet gaat en dat je niet snapt in welk land je woont als je thuis blijft. Hoe hoger de opkomst, hoe beter vindt iedereen. Behalve ik.
Sterker nog, ik verbaasde me nogal over alle oproepen in de trant van: “Al weet je totáál nog niet wat je gaat stemmen, gá in ieder geval!” Ik had juist willen zeggen: “Als je het niet weet; ga dan níet! Laat het over aan de mensen die zich er een beetje in hebben verdiept!” Echt, het is helemaal niet erg als je “De politiek allemaal maar gebral vindt van hoge heren en dames die alleen hun eigen zakken vullen!” Prima. Mag. Maar waarom zou zo een iemand naar de stembus gepraat moeten worden? Als dat al lukt, is de kans groot dat ze lukraak wat aankruisen. Maar ze zijn “wel gegáán!” En dan is het toch raar dat zo’n stem, net zo zwaar telt als die van iemand die een overwogen keuze maakt? Die van mij bijvoorbeeld. Zei ik nou raar? Dat moet zijn: een spaak in het wiel van de democratie! Want als democratie betekent dat er gebeurt wat de meeste mensen vinden, dan moeten alleen mensen stemmen die ook iets vinden. Vind ik. Gelukkig vonden veel lijsttrekkers van alles afgelopen weken. Ik genoot wel van die apenheul aan stropdassen en één verdwaald mantelpakje dat elkaar de crisis en zichzelf de hemel aanpraatte. “De verschillen waren nog nooit zo groot” werd er geroepen. Maar is dat ook zo? Ik heb eens gekeken naar de overeenkomsten. Die zijn er ook. Over de Zorg: niemand wil een hóger eigen risico. Over de Begroting: niemand wil per saldo meer uitgeven. Over het Klimaat: niemand wil de bestaande klimaatafspraken openbreken. Over het Asielbeleid: bijna alle partijen willen regels handhaven of aanscherpen met uitzondering voor échte vluchtelingen. Over Europa: bijna alle partijen (13 van de 15) willen de bemoeienis terugdringen. Over Justitie: alle partijen willen gelijke of hogere straffen. Je zou zeggen, welke coalitie er ook komt, ze komen er wel uit samen. En misschien is dat ook wel het mooie van Nederland. Dat partijen altijd moeten samenwerken en er dus ook altijd een soort van gemiddelde uitkomt. Waarbij we door de jaren heen redelijk op koers blijven, in plaats van naar links of rechts te zwenken zoals in Frankrijk of Amerika. Nee, daar gaat het fantastisch… Er is maar één uitzondering, u raadt het al: de Partij Voor de Vernedering (PVV). Laat dat nou net de partij zijn waarvan de aanhang het moeilijkst naar de stembus te krijgen is. En die had ik in een filmpje moeten oproepen om te gaan stemmen? Ik dacht het niet. Sterker nog, ik wil niet onbescheiden klinken maar als u net als ik blij bent dat de PVV niet heeft gewonnen; geen dank:)
Richard Kemper
Vanaf 2024 gaan we weer werken aan een nieuw programma! We weten nog niet wat het wordt, met wie of waarover het zal gaan. Alleen dat we er allebei zijn staat vast. Heerlijk als alles nog open ligt!
Vanaf april t/m juni 2024 spelen we in een beperkt aantal zalen werkvoorstellingen waarbij we onze eerste spinsels de wereld in zullen werpen!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★