Ik overweeg te stoppen met Facebook. Het begint steeds meer te lijken op Fakebook. Of moet ik zeggen ‘liken’? Iedereen is er de hele tijd dolgelukkig, bivakkeert op de meest idyllische plekken op deze wereld of viert dat ze al “11 jaar en 34 dagen en 7 uur elkaar’s beste maatjes zijn: “Hartje – love u 4ever!”. Er zijn stellen waarvan ik wéét dat ze fietsend op weg naar hun relatietherapeut een selfie maken en op Fakebook plaatsen met bijschrift “Love is in the Air”.
Ik ken ouders die hun kind hele middagen op de ‘naughty spot’ (strafstoeltje naar model van die engelse opvoedpolitieagente) laten zitten en er een foto van maken waaronder staat “Lekker rustig spelen, zo zoet!”. En ik ken mensen die in de auto gaan zitten, hun NikeRun App op hun telefoon aanzetten, 10 kilometer gaan rijden en daarna hun zogenaamde ‘NikeRun verslag’ op Facebook plaatsen waarin staat dat ze 17 kilometer in een uur hebben ‘hardgelopen’. Hoe ik dit allemaal weet? Ehh…. Doet er niet toe. Waar ik steeds slechter tegen kan is de oneindige stroom foto’s van kinderen op voetbal-, hockey- en andere velden die allemaal districts-, hoofdklasse of landskampioen kunnen worden, aan het worden zijn of nét zijn geworden. En wat is er met al die honden, katten, parkieten en konijnen die zich op tassen en in jassen hebben verschanst en waar het baasje bij heeft geschreven “Nee je mag niet mee naar m’n werk hahaha”. Andere mensen reageren daar weer massaal op alsof het de beste grap van de eeuw is en ene meneer Mark Zuckerberg lacht het hardst van iedereen omdat deze totaal zinloze diarree van berichtjes, bezoekjes, reacties, porren, tags en gedeelde momentjes hem tot op heden een slordige 17,5 miljard dollar heeft opgeleverd. Zei ik in het begin van deze column nog dat ik ‘overwoog’ om te stoppen? Onzin, ik was er klaar mee! Ik zei tot ziens tegen deze digitale vergaarbak van exhibitionisme, valse bescheidenheid, ‘name dropping’, geleende lolligheid, filosofische tegeltjesinzichten (“Intuïtie is verstand met haast”) en nep contact. Ik moest het alleen nog even regelen en aangezien dat nog niet zo eenvoudig scheen te zijn stelde ik dat moment steeds uit. En toen… toen was ik jarig. Felicitaties uit alle hoeken en gaten, krochten en spelonken van het digitale spinnenweb. Schoolvriendinnetjes van de basisschool, collega’s van toen, verre familie, onbekenden en passanten. Allemaal mensen die de moeite namen iets op mijn tijdlijn te kalken. Natuurlijk weet ik dat die mensen heus niet allemaal wakker werden en meteen dachten, “Richard is vandaag jarig, snel wat sturen!”. Welnee, ze zaten in de trein, de auto of op hun werk en zagen een berichtje op hun telefoon dat ik jarig was. Er verscheen een tekstbalkje waarin ze alleen maar iets hoefde te typen en er vloog een shot ‘attent’ door de lucht. En weet je wat het gekke is? Het werkt! Als een soort Mr Bean die een kerstkaart naar zichzelf stuurt was ik blij verrast en overweldigd. Misschien wel een beetje ontroerd… “Ok Mark, you’ve got me”. Nog een jaartje dan.
Met de groeten van Veldhuis,
Richard Kemper
Vanaf 2024 gaan we weer werken aan een nieuw programma! We weten nog niet wat het wordt, met wie of waarover het zal gaan. Alleen dat we er allebei zijn staat vast. Heerlijk als alles nog open ligt!
Vanaf april t/m juni 2024 spelen we in een beperkt aantal zalen werkvoorstellingen waarbij we onze eerste spinsels de wereld in zullen werpen!
“De eerste helft van je leven ben je bezig iemand te worden, de tweede helft van je leven ben je bezig te accepteren dat het niet is gelukt” – Schopenhauer.
Het is 20 jaar geleden dat de mannen voor het eerst samen op het podium stonden. Je zou zeggen dat ze elkaar na zo’n tijd goed kennen, maar is dat wel zo? In hun nieuwe cabaretprogramma Hou Dat Vast denken ze elkaar alles te kunnen vertellen, maar of dat nou zo verstandig is...
Confronterend grappig is het in ieder geval wel! Met ontroering als onverwachte bonus. Dat weten ook de bezoekers van hun laatste programma Geloof ons nou maar waarmee Veldhuis & Kemper naast volle zalen en prachtige recensies ook een schitterende nominatie voor de belangrijkste cabaretprijs van Nederland ‘de Poelifinario’ in de wacht sleepten.
U snapt, de mannen hebben maar één wens: Hou dat vast!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★